Κάποτε
πήγε στον π. Ιωάννη ένας νεαρός, απόφοιτος της Θεολογικής Ακαδημίας , και ενώ
συστηνόταν δήλωσε μεταξύ άλλων: «Είμαι θεολόγος».
Ο π.
Ιωάννης εξεπλάγη πολύ και ρώτησε:
«Πώς; Ο τέταρτος;»
«Τι “τέταρτος”;» - δεν κατάλαβε ο ακαδημαϊκός.
«Στην εκκλησία ξέρουμε τρεις θεολόγους», εξήγησε ο π.
Ιωάννης «πρώτος είναι ο Ιωάννης ο Θεολόγος, ο απόστολος και αγαπημένος μαθητής
του Σωτήρος. Δεύτερος ο Γρηγόριος ο Θεολόγος. Και τρίτος ο Συμεών ο Νέος Θεολόγος.
Μόνο σε αυτούς η Αγία Εκκλησία σε όλη της τη δισχιλιετή ιστορία αποφάσισε να απονείμει
το όνομα “Θεολόγος”. Εσύ συνεπώς είσαι ο τέταρτος;».
Εν πάση περιπτώσει όμως, σε ποιόν και πώς στέλνει ο
Κύριος την πνευματική σοφία; Στην πραγματικότητα για να γίνει κανείς θεολόγος δεν είναι
καθόλου απαραίτητο να φοράει ράσο και να τελειώσει την Θεολογική Ακαδημία. «Το
πνεύμα όπου θέλει πνει!», αναφωνεί
έκθαμβος ο ευαγγελιστής Ιωάννης.
Κάποτε βρεθήκαμε με τη χορωδία μας, τη χορωδία της μονής
Σρέτενσκι, στην Άπω Ανατολή, σε μια βάση της στρατιωτικής αεροπορίας. Μετά τη
Λειτουργία και τη συναυλία οι αξιωματικοί μας κάλεσαν σε δείπνο. Αυτή η
ορθόδοξη Λειτουργία για τη μακρινή μικρή στρατιωτική πόλη ήταν η πρώτη μετά από
πολλά χρόνια. Σαφώς, οι άνθρωποι μας κοιτούσαν με ενδιαφέρον, σαν κάτι
παράξενο. Πριν την τράπεζα εμείς, όπως συνηθίζεται στους χριστιανούς, είπαμε
την προσευχή «Πάτερ ημών». Μαζί μας προσευχήθηκε και σταυροκοπήθηκε ο σεβαστός
απ’ όλους στρατηγός . Ύστερα από δύο ώρες προς το τέλος του δείπνου, οι
αξιωματικοί απευθύνθηκαν σ’ αυτόν.
«Σύντροφε στρατηγέ, είδαμε ότι κάνατε τον σταυρό σας. Εμείς
σας σεβόμαστε, αλλά δεν καταλαβαίνουμε. Ίσως προλάβατε να σκεφθείτε πολλά, που
εμείς ακόμη δεν έχουμε σκεφτεί. Πείτε μας, στα χρόνια που ζήσατε καταλάβατε τι είναι
το κύριο στη ζωή, πού βρίσκεται το νόημά της;».
Τέτοιες ερωτήσεις γίνονται μόνο αφού οι άνθρωποι καθίσουν
στο τραπέζι σαν Ρώσοι κι αρχίσουν να εμπιστεύονται καλοπροαίρετα ο ένας τον
άλλο.
Και ο στρατηγός – αληθινός στρατηγός του στρατού-
σκέφθηκε λίγο και απάντησε:
«Το κύριο στη ζωή είναι να διατηρήσουμε την καρδιά μας καθαρή
απέναντι στον Θεό!».
Συγκλονίστηκα: κάτι τόσο βαθύ και θεολογικά ακριβές
μπορούσε να πει μόνο ένας πραγματικά εξαίρετος θεολόγος- θεωρητικός και
πρακτικός. Όμως, νομίζω, ο στρατηγός δεν το υποπτευόταν αυτό.
Γενικά, κάθε ιερέα μπορούν να τον διδάξουν πολλά, ή και
να τον ντροπιάσουν, άνθρωποι που κατά τα φαινόμενα είναι μακριά από τις θεολογικές
σπουδές…
Πηγή: «π. Τύχων Σεβκούνωφ
σχεδόν
άγιοι
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΑΠΌ ΤΗ ΡΩΣΙΑ ΤΟΥ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥ
ΣΗΜΕΡΑ»
Β΄ΈΚΔΟΣΗ
Εκδόσεις «Εν πλω»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου