Σάββατο 30 Ιουλίου 2011

Επιστολή Αββά Δωροθεου

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

191._. Ερώτηση: Γιατί είπε ο αββάς Ποιμένας ότι τρία είναι τα σπουδαιότερα πράγματα στην πνευματική ζωή, ο φόβος του Θεού, η προσευχή και η ευεργεσία του πλησίον;
Απόκριση: Είπε ο Γέροντας, ότι πρέπει να φοβάται κανείς το Θεό, επειδή ο φόβος του Θεού προηγείται κάθε άλλης αρετής. Γιατί «αρχή της σοφίας είναι ο φόβος του Κυρίου» ( Ψαλ.110. 10 ) , γιατί κανένας δεν κατορθώνει την αρετή, ούτε κανένα άλλο αγαθό, χωρίς το φόβο του Θεού και γιατί «με το φόβο του Κυρίου απομακρύνεται κανείς από το κακό» ( παρ. 16, 6 ) . Είπε ακόμα ότι πρέπει να προσεύχεται κανείς στον Κύριο, επειδή χωρίς τη βοήθεια του Θεού, ο άνθρωπος ούτε αρετή δεν μπορεί ν’ αποκτήσει, ούτε κανένα άλλο καλό να κάνει, όπως είπα, έστω κι αν το επιδιώκει για το φόβο του Θεού. Γιατί χρειάζεται οπωσδήποτε και η δική μας προσπάθεια και η βοήθεια του Θεού. Έχει ανάγκη λοιπόν ο άνθρωπος να προσεύχεται για καθετί και να παρακαλεί το Θεό να τον βοηθήσει και να συνεργήσει με τη Χάρη Του σε καθετί.
Το να κάνει δε κανείς καλό στον πλησίον, είναι καρπός της αγάπης. Επειδή λοιπόν εκείνος που φοβάται τον Κύριο κι εύχεται στο Θεό φαινομενικά ωφελεί μόνο τον εαυτόν του, και επειδή κάθε αρετή ολοκληρώνεται με την αγάπη του πλησίον , γι’ αυτό είπε ο Γέροντας ότι πρέπει να ευεργετούμε τον πλησίον μας. Διότι δεν αρκεί να φοβάται κανείς το Θεό και να προσεύχεται. Έχει επί πλέον την υποχρέωση να είναι χρήσιμος και στον πλησίον και να τον ευεργετεί. Γιατί αυτό, όπως είπα, είναι καρπός της αγάπης, η οποία είναι ολοκλήρωση όλων των αρετών, όπως λέει ο Άγιος Απόστολος ( Ρωμ. 13, 10: Α΄ Κορ. 13,13 ) .

Από το βιβλίο: «ΑΒΒΑ ΔΩΡΟΘΕΟΥ
Έργα Ασκητικά»
Εκδόσεις: Ετοιμασία

Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

Η δύναμις του ονόματος του Χριστού

Υπάρχουν σε μας, υπάρχουν ξόρκια πνευματικά, το όνομα του Κυρίου μας, και η δύναμις του σταυρού. Αυτό το ξόρκι όχι μόνον βγάζει το φίδι από τη φωλιά του και το ρίχνει στη φωτιά, αλλά θεραπεύει και τα τραύματα.
Αν όμως υπάρχουν και πολλοί που λέγουν ότι δεν θεραπεύτηκαν, αυτό συνέβη από την ολιγοπιστία τους, όχι από την αδυναμία εκείνου που αναφέραμε. Διότι και τον Ιησού άλλοι τον έσπρωχναν και τον συνέθλιβαν από παν-τού και δεν κέρδιζαν τίποτε˙ η γυναίκα όμως που έπασχε από αιμορραγία, χωρίς να αγγίση το σώμα Του, αλλά μόνο την άκρη του ενδύματός Του ,σταμάτησε χρόνιες πληγές αιμάτων ( Ματθ. 9, 20-22 και Λουκ. 8, 43-48 ) . Αυτό το Όνομα είναι φοβερό και στους δαίμονες και στα πάθη και στις ασθένειες.
Για το Όνομα λοιπόν αυτό ας καμαρώνουμε, με αυτό ας οχυρώνουμε τον εαυτό μας. Με αυτό τον τρόπο και ο Παύλος έγινε μεγάλος μολονότι είχε την ίδια φύσι με εμάς˙ όμως η πίστις τον έκανε εντελώς διαφορετικό˙ και τόσο μεγάλη ήταν η υπεροχή της δυνάμεώς του, ώστε και τα ενδύματά του να έχουν πολλή δύναμι ( Πραξ. 19,12).
Για ποια απολογία λοιπόν θα είμαστε άξιοι, όταν και οι σκιές και τα ενδύματα εκείνων έδιωχναν τον θάνατο, ενώ οι δικές μας προσευχές δε σταματούν ούτε τα πάθη; Ποια είναι η αιτία; Είναι η μεγάλη διαφορά της διαθέσεως. Τα φυσικά βέβαια δώρα είναι ίσα και κοινά, αφού όμοια με μας και γεννήθηκε και μεγάλωσε και έζησε στη γη και ανέπνευσε αέρα˙ ενώ στα άλλα ήταν πολύ μεγαλύτερος και καλλίτερος από εμάς, δηλαδή στην προθυμία , στην πίστι, στην αγάπη.

Χρυσοστομικός Άμβων
Ε΄
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Τα νεύρα της ψυχής»
Έκδοσις
Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου
Νέα Σκήτη Αγ. Όρους

Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

Εντιμότητα. Ένα στολίδι της χριστιανικής ζωής.

Η «Εν Χριστώ» πνευματική ζωή είναι ζωή ακρίβειας απόλυτης δικαιοσύνης, καθαρότητας και εντιμότητας . Δεν είναι ζωή συμβιβασμού. Είναι ζωή απόλυτης ευσυνειδησίας και τιμιότητας.
Δεν ελίσσεται όποιος θέλει να ζει «εν Χριστώ» . Δεν επιδιώκει να παρουσιάζει προσωπείο αντί προσώπου, ούτε ποτέ στην πορεία του κοιτάει να εξαπατά τους άλλους και να τους ξεγελά για να ικανοποιείται το δικό του ιδιοτελές συμφέρον. Η απάτη, μικρής ή μεγάλης μορφής, το ιδιοτελές συμφέρον και η δολιότητα είναι ξένα πράγματα από την «εν Χριστώ» ζωή.
Ο Χριστιανός δε θέλει να αναβαίνει στη ζωή με άνομα μέσα. Είναι στις συναλλαγές του τίμιος, ντόμπρος και ίσος. Ο Λόγος του είναι αληθινός. Δε λέει ποτέ ψέματα, ούτε ποτέ κοιτάει να ξεγελά τον άλλον. Τα ελατήρια του είναι πάντα αγνά και καθαρά. Στις συναλλαγές του είναι ακριβής και τίμιος. Δεν επιδιώκει να επιπλεύσει με ποικίλους τρόπους. Δεν κυριαρχεί στη ζωή του το ατομικό του συμφέρον σε βάρος του συμφέροντος του άλλου. Δε δουλεύει σε δύο κυρίους. Έχει σαν έμβλημά του το λόγο του Κυρίου: « Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν» ( Ματθ. στ΄24 ) . Ζει τη χριστιανική ζωή με γνησιότητα και καθαρότητα, χωρίς προσποιήσεις. Δε χρησιμοποιεί ποτέ στη ζωή του φανταστικά πυροτεχνήματα για να επιβληθεί. Είναι αυτός που είναι ατόφιος, ακέραιος, καθαρός και γνήσιος και που ο λόγος του είναι κατά την φράση του Κυρίου: « ναι ναι, ου ου» ( Ματθ. ε΄,37 ) .
Η εντιμότητα του βίου και η ανιδιοτέλεια σε κάθε ενέργεια είναι μεγάλα προσόντα για το σωστό άνθρωπο.
Ο πιστός που προσπαθεί να ζει μιας γνήσια «εν Χριστώ» πνευματική ζωή , είναι κατ’ εξοχήν έντιμος και ανιδιοτελής.
Μπορεί μερικές φορές αυτή η εντιμότητά του να του στοιχίζει. Μπορεί ίσως κάποτε να τον ζημιώνει και υλικά, γιατί δυστυχώς στην ζωή επιπλέουν οι καπάτσοι, οι ελισσόμενοι ,οι ανέντιμοι και ιδιοτελείς. Έχει γεμίσει η κοινωνία από ανέντιμους ανθρώπους. Η ανεντιμότητα έχει γίνει για πολλούς ο εύκολος τρόπος της ζωής. Κάτι τέτοιο όμως είναι απαράδεκτο από χριστιανικής απόψεως της ζωής. Ο άνθρωπος που θέλει να ζει «εν Χριστώ» προσέχει και δεν μετέρχεται ποτέ ανέντιμα μέσα για να ανέλθει , ούτε ιδιοτελή ελατήρια , ούτε έχει ποτέ ανομολόγητους σκοπούς. Εάν προς στιγμή φανεί ότι η τιμιότητά του τον ζημιώνει σε κάτι υλικό, έχει την αγάπη και την προστασία του Θεού με το μέρος του, έχει την κραταιά προστασία του Θεού, που είναι το μεγαλύτερο κέρδος της ζωής.
Ο Χριστός φτιάχνει αγίους, που είναι οι μεγαλύτεροι θησαυροί της ανθρωπότητας. Οι άγιοι είναι το καύχημα της Εκκλησίας, είναι το θαύμα της Χάριτος του Θεού και της ψυχικής μεταμόρφωσης του ανθρώπου. Η «εν Χριστώ» ζωή είναι ζωή αγιότητας. Η εντιμότητα είναι στολίδι της αγίας «εν Χριστώ» πνευματικής ζωής.

Από το βιβλίο: “Μητροπολίτου πρ. Πειραιώς
Καλλινίκου Καρούσου
Η «εν Χριστώ»
Πνευματική ζωή
Εκδόσεις Χρυσοπηγή
Αθήνα 2010

Αρχειοθήκη ιστολογίου