Δευτέρα 11 Αυγούστου 2014

Στον Αμερικανό Ιωάννη Κ. σχετικά με το ποιον πρέπει να εμπιστευόμαστε



Περιγράφετε , πως κάποιος από τους εκεί πολίτες, υπό τον τίτλο του επιστήμονα, μάζευε χρήματα απ’ όλους ( και από εσάς) , για να κατασκευάσει φτερά για να μπορεί να πετάει κάθε άνθρωπος. Οι άνθρωποι τον εμπιστεύτηκαν και του έδιναν, ώσπου τελικά, φάνηκε ότι σας ξεγέλασε όλους και σαν να είχε κάποια αόρατα φτερά εξαφανίστηκε από την κοινωνία. «Δεν ξέρει ο άνθρωπος σήμερα σε τι να πιστεύει και ποιον να εμπιστεύεται». Έτσι τελειώνετε το γράμμα σας. Και εδώ κάποιοι βαπτισμένοι άνθρωποι καμιά φορά ρωτούν σε τι να πιστεύουν. Εύκολα θα απαντήσουμε σ’ αυτό,  όταν πρώτα κατοχυρώσουμε ποιον μπορούμε να εμπιστευόμαστε!
Εμείς ευκολώτατα εμπιστευόμαστε εκείνον που θα δείξει αυτά τα τρία χαρακτηριστικά: την ειλικρίνεια, τη γνώση και την αγάπη. Και τα παιδιά ευκολότατα πιστεύουν τους γονείς τους, αφού είναι βέβαια για τη δική τους ειλικρίνεια, τη γνώση και την αγάπη προς αυτά. Έτσι κι εμείς πιστεύουμε τον Ιησού Χριστό τον Υιό του Θεού επειδή είμαστε βέβαιοι ότι είναι αληθινός, ότι γνωρίζει και ότι μας αγαπά. «Πιστεύετέ μοι» ( Ιωάν. 14,11 ) , έλεγε στους μαθητές . Και οι μαθητές άφησαν τις δουλειές τους και Τον ακολούθησαν επειδή Τον εμπιστεύονταν. Εμείς εμπιστευόμαστε τον αμαξά, με τον οποίο στο σκοτάδι συμφωνούμε να μας πάει όπου θέλουμε. Εμπιστευόμαστε τον άγνωστο ξενοδόχο , ότι δεν θα μας δηλητηριάσει, όταν μας δίνει τροφή και ποτό. Εμπιστευόμαστε τον άγνωστο φιλοξενούμενο, που δεχόμαστε σπίτι μας, ότι δεν θα μας σκοτώσει και δεν θα  μας ληστέψει. Εμπιστευόμαστε τον βοσκό στο σταυροδρόμι, όταν μας δείχνει τον δρόμο. Εμπιστευόμαστε τον τυχαίο ζητιάνο, ότι όντως είναι φτωχός, και το δίνουμε ελεημοσύνη . Και εκατοντάδες  άλλους άγνωστους ανθρώπους καθημερινά εμπιστευόμαστε , παρόλο που δεν έχουμε αποδείξεις ούτε περί της ειλικρίνειάς τους, ούτε περί της γνώσης τους και ελαχιστότατα περί της αγάπης τους προς εμάς. Ολόκληρη η ζωή μας αποτελείται από εμπιστοσύνη. Εάν ξεγράψετε αυτήν την εμπιστοσύνη , φρενάρατε όλη την ανθρώπινη ζωή. Όταν, λοιπόν, εμπιστευόμαστε καθημερινά τον γνωστό και τον άγνωστο, πώς να μην εμπιστευόμαστε τον αξιοθαύμαστο Χριστό, στον οποίο δεν υπήρχε πλάνη, ο οποίος επιβεβαίωσε τη γνώση Του με δυνατά έργα και θαύματα , και μαρτύρησε την αγάπη Του προς εμάς με τα πάθη στον σταυρό και τον θάνατο; Και όταν πιστεύουμε Εκείνον, εύκολα θα πιστεύουμε σε όλα εκείνα που Αυτός είπε, αποκάλυψε, διέταξε και υποσχέθηκε. Όπως γενικά κατά την καθημερινή πίστη σε απλά πράγματα , έτσι και στην πίστη όσον αφορά τα ουράνια μυστήρια, πρώτα πρέπει να αναρωτηθεί ο άνθρωπος «ποιον να πιστεύουμε;» κι αμέσως μετά «τι να πιστεύουμε;».
Η ευλογία του Χριστού σε σας
και στη μικρή οικογένειά σας

Πηγή: «ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ
Δεν φτάνει μόνο η πίστη…
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ Β΄»
Εκδόσεις «εν πλώ»



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου