Αποφθέγματα πατρός Γεωργίου (Αλευρά)

1. Είναι έξυπνο να ξεχωρίζεις ποιοί σου τηλεφωνούν με τη φώτιση του Θεού και ποιοί με την υποκίνηση του πονηρού. Όταν ξεκινάς μία σοβαρή δουλειά, χτυπά το τηλέφωνο. Αυτός που σου μιλά από την άλλη γραμμή δεν είχε κάτι σοβαρό να πει ή να ρωτήσει. Ήθελε απλώς να περάσει την ώρα του. Καταλαβαίνεις τότε ότι ο πονηρός τον έβαλε για να σε διακόψει από τη δουλειά σου. Ο π. Παϊσιος με τη χάρη του Θεού γνώριζε ποιος από τους προσκυνητές είχε αγαθή διάθεση και ποιος; πονηρή. Ποιους έβαζε ο πονηρός να τρώνε την ώρα του με χαζοχαρούμενες ερωτήσεις ώστε να τον αποσπούν από τα πνευματικά του, και ποιους ο Θεός για να τους βοηθήσει να βγουν από τα αδιέξοδά τους. Αυτός που απέκτησε τη διάκριση των πνευμάτων δύσκολα πέφτει στις παγίδες που καθημερινά μας στήνει ο πειρασμός. Αυτός ο άνθρωπος εποπτεύει τους λογισμούς του και γνωρίζει εκ πείρας και από τις αντιδράσεις της καρδιάς του ποιοι λογισμοί είναι από το πονηρό και ποιοι από το αγαθό πνεύμα.
2. Έλεγε ο π. Πορφύριος: «Θέλω να δώσω αυτό που έχω από αγάπη». Αγάπησε έναν άγιο και θα αποκτήσεις τη χάρη. Τι έκανα; Αγάπησα έναν άγιο πάρα πολύ. Χωρίς κανέναν αρνητικό λογισμό. Δεν με χώρισε τίποτα από την αγάπη του Γέροντα. Αν αγαπάς έναν άγιο, αγαπάς τον Θεό, διότι έχει μέσα του τη χάρη. Αν δένεσαι με έναν μη θεόφρονα άνθρωπο, τότε δένεσαι με την κτίση, γιατί αυτός είναι εμπαθής.
3. Η γυναίκα είναι το κουρδιστήρι της γης. Αν χαλάσει το κουρδιστήρι, η γη θα αποδιοργανωθεί.
4. Μετάνοιες κάνεις αλλά δεν βλέπω να έχεις μετάνοια. Όσο αξίζει μία μετάνοια στον αδελφό δεν αξίζουν πεντακόσιες μετάνοιες.
5. Για να κερδίσεις τον άνθρωπο, πρέπει να τον αγαπάς μέσα στην τρέλα του και ν’ αδιαφορήσεις γι’ αυτήν.
6. Να μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να στενοχωριέται όταν ο άλλος αμαρτάνει. Μπορείς να τον έχεις αγκαλίτσα τον άλλον όταν αμαρτάνει; Ο Θεός έδωσε ελευθερία στον άνθρωπο και τον αφήνει καμιά φορά να πάθει για να μάθει. Να τον πονάς , να ανησυχείς. Όμως μην τον πιέζεις.
7. Το τρελάδικο είναι το βασίλειο των δαιμόνων. Η μοναχή Γρηγορία δούλευε σε νευρολογική κλινική και όταν διάβαζε ψαλμούς έτρεμαν όλοι μαζί οι ψυχοπαθείς. Οι πιο πολλοί έπασχαν από ακάθαρτα πνεύματα. Ένας πήγε να της επιτεθεί και όταν του είπε: «Αγία Τριάς, ελέησον ημάς», αυτός γονάτισε και της ζητούσε συγνώμη.
8. Σε καφετέρια στα Τρίκαλα άνοιξε το ασανσέρ στον τρίτο όροφο και ένας νέος έπεσε στο κενό. Ήταν ανήμερα του αγίου Προκοπίου. Έπεσε από βάθος 12 μέτρων και προσγειώθηκε σαν σε σύννεφο από βαμβάκι. Ήταν ένα κοσμικό παιδί. Όταν πήγε να ευχαριστήσει τον Θεό στον Άγιο Γεώργιο είδε μία νεωκόρο, η οποία τον βεβαίως πως η σωτηρία του ήταν θαύμα του αγίου Προκοπίου.
9. Ο π. Πορφύριος θα ήθελε να κοινωνάμε κάθε μέρα μόνο αν δεν είχαμε κακία. Πρόσεχε περισσότερο τη διάθεση της ψυχής. Κακία είναι να θέλουμε με δόλιους τρόπους να εξουσιάσουμε τους άλλους, να περάσουμε τη δική μας γραμμή, να περιορίσουμε την ελευθερία τους. Να κάνουμε πονηρίες και να κατηγορούμε τους άλλους για να δικαιολογήσουμε τα δικά μας λάθη. Είπε στα καλογέρια του: «Άντε να κοινωνάμε τέσσερις φορές την εβδομάδα κι όποιον πάρει ο διάβολος». Τον πίεζαν να κοινωνάνε συνέχεια.
10. Δεν τολμάμε , δυστυχώς , για τον Θεό. Όταν ετοιμάζεσαι να κάνεις κάτι το πρωτόγνωρο για τον Θεό, τότε θα σε βοηθήσει. Ήθελα να μπω στην προσπάθεια να κρέμομαι από τον Θεό. Άγγελος Κυρίου θα προπορεύεται στον άνθρωπο που από μεγάλη αγάπη εξέρχεται από το βολεμένο περιχαράκωμά του. Επανάσταση δεν γίνεται με τα πανό, αλλά όταν πεις: «Είμαι έτοιμος να πεθάνω». Ο π. Πορφύριος σε ηλικία 12 χρονών τόλμησε φοβερά πράγματα. «Κανείς άνθρωπος δεν τον έστειλε, κανείς δεν τον περίμενε», έλεγε ο π. Βασίλειος Γοντικάκης. Ξεκίναγε να συναντήσει τον Θεό, χωρίς να έχει κανένα ανθρώπινο σχέδιο, χωρίς να έχει οργανώσει τίποτα. Και Τον συνάντησε.
11. Όταν ο άνθρωπος είναι του Θεού, νιώθεις κοντά του μία απόλυτη ηρεμία.
12. Κάθε λογισμός πονηρός για τον άλλο είναι κατάρα στο κεφάλι σου.
13. Η προσευχή πρέπει να πατήσει πάνω στην αγάπη. Διαφορετικά, όχι μόνο δεν ωφελεί αλλά είναι και επικίνδυνη. Σαν το όπλο που αν δεν ξέρεις να το χειριστείς μπορεί να σε εξοντώσει. Για παράδειγμα, να σου λέει ο πονηρός άνθρωπος: «Πας να πάρεις 5 κιλά πορτοκάλια;». Και εσύ να απαντάς: « Ναι, θα πάω», παρότι ξέρεις ότι αυτός σε κουτσομπολεύει. Όταν σε ξεφτιλίζει κάποιος και εσύ τον αγαπάς φτάνεις στον Θεό.
Είναι μεγάλη υπόθεση να μην αντιδράς στην κακία του κόσμου. Τότε έχεις το υπόβαθρο να καλλιεργήσεις την προσευχή. Ο π.Π. είχε πει: «Να “ανάβετε” λαμπάδα σε όποια εκκλησία πηγαίνετε , δηλαδή να είστε οι ίδιοι έμψυχες λαμπάδες την ώρα της προσευχής σας. Η προσευχή σας να είναι πύρινη ενώπιον του ζωντανού Θεού». Η προσευχή είναι ένας μεγάλος αγώνας για τον προσευχόμενο. Στέκεσαι ενώπιον του ζωντανού Θεού και προσδοκάς να αποσπάσεις τη δύναμή Του για το καλό του σύμπαντος κόσμου. Μέσα στον αγώνα πρέπει να είσαι σαν το λιοντάρι. Όλος ο οργανισμός σε έναν συναγερμό. Το σώμα, ο νους και η διάθεση όλα τεταμένα, στραμμένα προς τον Δημιουργό. Στον αθλητισμό, όταν κάνεις προπόνηση, είσαι χαλαρός. Όταν όμως μπεις μέσα στον αγώνα, ζεις στιγμές μεγάλης έντασης και εγρήγορσης. Το ίδιο ισχύει κι όταν ο άνθρωπος μπαίνει στον αγώνα της προσευχής.


Από το βιβλίο: «ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΚΩΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
Από το χάος στο φως
Στα ίχνη ενός σπουδαίου ανθρώπου του Θεού»
ΑΘΗΝΑ 2012