Αποτροπή ψυχικής απωλείας

Αυτό το γεγονός το αφηγήθηκε ένας συνταξιούχος πυροσβέστης Στεροελλαδίτης, ιδιαίτερα εντυπωσιασμένος. Το έζησε σε μια απ’ τις επισκέψεις του στον αείμνηστο Γέροντα Παϊσιο του Αγίου Όρους. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό γιατί αναφέρεται στις περιπτώσεις εκείνες, που ο Πανάγαθος Θεός καλεί κοντά Του ανθρώπους που πρόκειται να καταστραφούν ψυχικά. Σαν παντογνώστης και προγνώστης , γνωρίζει το μέλλον, και, αν βλέπει ότι πρόκειται να φθαρούν απ’ την αμαρτία και να χάσουν την αιωνιότητα, απλώνει το χέρι Του και τους παίρνει. Αυτό συμβαίνει αρκετές φορές. Το βεβαιώνει κι η Αγία Γραφή. Δεν αφορά, βέβαια, όλες τις περιπτώσεις. «Τις έγνω νουν Κυρίου;». Η εμπιστοσύνη όμως στην αγάπη Του πρέπει να είναι δεδομένη σε κάθε περίπτωση. Είπε λοιπόν:

«Ανάμεσα στους ανθρώπους που βρήκαμε να περιμένουν έξω απ’ το φτωχικό κελλάκι του Γέροντα Παϊσίου, ήταν και ένας πατέρας αρκετά ηλικιωμένος. Μόλις είδε το Γέροντα, άρχισε να φωνάζει, να διαμαρτύρεται και να κατηγορεί το Θεό, γιατί μέσα σε έξι μήνες πέθαναν και τα δύο αγόρια του!

-         «Δε μου άφηνε τουλάχιστον τον ένα; Τι Θεός αγάπης είναι αυτός;», έλεγε  αγανακτισμένος και ωρυόταν . Ο Γέροντας ήταν σιωπηλός. Δεν έβγαλε λέξη .Αποσύρθηκε όμως για αρκετή ώρα μέσα στο κελλάκι του, προφανώς για να προσευχηθεί. Όταν βγήκε, τον φώναξε κοντά του και του είπε:

-         Δε μου λες, ο ένας σου γυιός ήταν αρραβωνιασμένος;

-         Ναι, Γέροντα, απάντησε πιο μαλακά τώρα εκείνος.

-         Το ήξερες πως την ίδια κοπέλα την ήθελε κι ο άλλος;

Συντετριμμένος ο πριν οργισμένος πατέρας, κάτω απ’ το διεισδυτικό βλέμμα του ανθρώπου του Θεού αναγκάστηκε να πει κάπως ντροπιασμένος:

-         Κάτι είχα καταλάβει…

-         Α, κάτι είχες καταλάβει…, του είπε ο Γέροντας λίγο επιτιμητικά και μετά πρόσθεσε:

-         Λοιπόν, βρίσκονταν στα πρόθυρα να σκοτώσουν ο ένας τον άλλον, και θα το έκαναν, αν δεν τους έπαιρνε ο Θεός! Άιντε, πήγαινε στην ευχή του Θεού, και να Τον ευχαριστείς, γιατί θα είχες δυο φονιάδες , δυο αδελφοκτόνους. Ενώ τώρα έχεις στον ουρανό δυο ψυχές, που μπορούν να περιμένουν το έλεος του Θεού!

Όλοι είχαμε μείνει άφωνοι μπροστά σ’ αυτή την αποκάλυψη και σταυροκοπηθήκαμε!...»

Από το βιβλίο «Μηνύματα από τον Ουρανό»

Έκδοσις Ι. Μονής Παναγίας Βαρνάκοβας

Δωρίδα 2005