Το Ευαγγέλιο της Κυριακής με σύντομη ερμηνεία στη δημοτική

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ

Στιχ. 4-15.Η παραβολή του σπορέως.

4 Συνιόντος δὲ ὄχλου πολλοῦ καὶ τῶν κατὰ πόλιν ἐπιπορευομένων πρὸς αὐτὸν εἶπε διὰ παραβολῆς·

5 ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸν σπόρον αὐτοῦ. καὶ ἐν τῷ σπείρειν αὐτὸν ὃ μὲν ἔπεσε παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ κατεπατήθη, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατέφαγεν αὐτό·

 6 καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐπὶ τὴν πέτραν, καὶ φυὲν ἐξηράνθη διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἰκμάδα·

 7 καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐν μέσῳ τῶν ἀκανθῶν, καὶ συμφυεῖσαι αἱ ἄκανθαι ἀπέπνιξαν αὐτό.

8 καὶ ἕτερον ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, καὶ φυὲν ἐποίησε καρπὸν ἑκατονταπλασίονα. ταῦτα λέγων ἐφώνει· ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.

9 ᾿Επηρώτων δὲ αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· τίς εἴη ἡ παραβολὴ αὕτη.

10 ὁ δὲ εἶπεν· ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τοῖς δὲ λοιποῖς ἐν παραβολαῖς, ἵνα βλέποντες μὴ βλέπωσι καὶ ἀκούοντες μὴ συνιῶσιν.

11 ἔστι δὲ αὕτη ἡ παραβολή· ὁ σπόρος ἐστὶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ·

 12 οἱ δὲ παρὰ τὴν ὁδόν εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, εἶτα ἔρχεται ὁ διάβολος καὶ αἴρει τὸν λόγον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν, ἵνα μὴ πιστεύσαντες σωθῶσιν.

 13 οἱ δὲ ἐπὶ τῆς πέτρας οἳ ὅταν ἀκούσωσι, μετὰ χαρᾶς δέχονται τὸν λόγον, καὶ οὗτοι ρίζαν οὐκ ἔχουσιν, οἳ πρὸς καιρὸν πιστεύουσι καὶ ἐν καιρῷ πειρασμοῦ ἀφίστανται.

14 τὸ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας πεσόν, οὗτοί εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, καὶ ὑπὸ μεριμνῶν καὶ πλούτου καὶ ἡδονῶν τοῦ βίου πορευόμενοι συμπνίγονται καὶ οὐ τελεσφοροῦσι.

15 τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοί εἰσιν οἵτινες ἐν καρδίᾳ καλῇ καὶ ἀγαθῇ ἀκούσαντες τὸν λόγον κατέχουσι καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ.

Σύντομη ερμηνεία στη δημοτική

4 Κι ενώ μαζευόταν πολύς λαός κι έρχονταν από κάθε πόλη κοντά του για να τον ακούσουν, ο Κύριος τους είπε με παραβολή:

5 Βγήκε ο σποριάς στο χωράφι του , για να σπείρει το σπόρο του. Και καθώς έσπερνε, μερικοί σπόροι έπεσαν κοντά στο δρόμο του χωραφιού και καταπατήθηκαν από τους διαβάτες , και τους κατέφαγαν τα πουλιά του ουρανού.

6 Άλλοι σπόροι πάλι έπεσαν πάνω σε πετρώδες έδαφος, κι αφού φύτρωσαν, ξεράθηκαν , επειδή δεν είχαν υγρασία∙

7 Κι άλλοι σπόροι έπεσαν σε έδαφος γεμάτο από σπόρους αγκαθιών, κι όταν τα αγκάθια φύτρωσαν μαζί τους, τους έπνιξαν τελείως.

8 Κι άλλοι σπόροι έπεσαν μέσα στη γη τη μαλακή και εύφορη, και όταν φύτρωσαν, έκαναν καρπό εκατό φορές περισσότερο απ’ το σπόρο. Κι ενώ τα έλεγε αυτά, για να δώσει μεγαλύτερο τόνο στους λόγους του και για να διεγείρει την προσοχή των ακροατών του, φώναζε δυνατά: Αυτός που έχει αυτιά πνευματικά και ενδιαφέρον πνευματικό για να ακούει και να εγκολπώνεται αυτά που λέω, ας ακούει.

9 Οι μαθητές του τότε τον ρωτούσαν και του έλεγαν: Ποια είναι η έννοια και η σημασία αυτής της παραβολής;

10 Κι αυτούς τους απάντησε: Σε σας που έχετε ενδιαφέρον και καλή διάθεση σας έδωσε ο Θεός τη χάρη να μάθετε τις μυστηριώδεις αλήθειες της βασιλείας του Θεού∙ στους άλλους όμως μιλάω με παραβολές. Αυτοί δεν έχουν ενδιαφέρον να γνωρίσουν και να δεχθούν τις πνευματικές αλήθειες, και ο νους τους είναι αμαθής, ανίκανος για πνευματική διδασκαλία. Γι’ αυτό διδάσκω με τον τρόπο αυτό, για να μην μπορούν να δουν βαθύτερα και καθαρότερα, αν και θα βλέπουν με τα σωματικά τους μάτια, και για να μην μπορούν να καταλάβουν, αν και θα ακούν τη διδασκαλία που τους εξηγεί τα μυστήρια. Και το κάνω αυτό όχι μόνο για λόγους δικαιοσύνης, αλλά και από αγαθότητα, για να μην επιβαρύνουν τη θέση τους περιφρονώντας την αλήθεια, και σκληρυνθούν περισσότερο.

11 Η σημασία της  παραβολής είναι αυτή: Ο σπόρος συμβολίζει το λόγο του Θεού.

12 Το έδαφος που είναι κοντά στο δρόμο συμβολίζει αυτούς που άκουσαν απλώς  και μόνο το λόγο. Έπειτα έρχεται ο διάβολος και αφαιρεί το λόγο από τις καρδιές τους, για να μην πιστέψουν και σωθούν.

13 Το πετρώδες έδαφος εξάλλου που δέχθηκε το σπόρο συμβολίζει αυτούς οι οποίοι όταν ακούσουν το λόγο του Θεού τον δέχονται με χαρά και ενθουσιασμό.  Μέσα τους όμως δεν έχει αυτός βαθιά ρίζα , για να στερεωθεί. Γι’ αυτό ακριβώς αυτοί για λίγο χρόνο πιστεύουν , όταν όμως έλθει καιρός πειρασμού ή διωγμού απομακρύνονται από την πίστη.

14 Οι σπόροι που έπεσαν στα αγκάθια συμβολίζουν εκείνους που άκουσαν το λόγο του Θεού κι αρχίζουν με κάποια προθυμία να βαδίζουν στο δρόμο της πίστεως. Πνίγονται όμως από τις αγωνιώδεις φροντίδες για να αποκτήσουν πλούτη, καθώς κι από τις απολαύσεις της σαρκικής ζωής, στην οποία διευκολύνουν τα πλούτη που απέκτησαν, κι έτσι δεν προκόπτουν ούτε φτάνουν μέχρι το τέλος, προκειμένου να δώσουν τον καρπό.

15 Οι σπόροι τώρα που έπεσαν στην εύφορη γη συμβολίζουν τους ανθρώπους εκείνους οι οποίοι με καρδιά καλοπροαίρετη , ευθεία και αγαθή άκουσαν και κατανόησαν το λόγο και τον κρατούν σφιχτά μέσα τους, και καρποφορούν τις αρετές δείχνοντας υπομονή και καρτερία στις θλίψεις και τους πειρασμούς και σ’ όλα τα εμπόδια που συναντούν στην άσκηση της πνευματικής ζωής.

«Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»

+ΠΑΝ. Ν . ΤΡΕΜΠΕΛΑ

ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»

ΑΘΗΝΑΙ 2011