Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012

Ομιλία για το πώς οι ξένοι γίνονται οικείοι





ἄρα οὖν οὐκέτι ἐστὲ ξένοι καὶ πάροικοι,
ἀλλὰ συμπολῖται τῶν ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ,
(Εφεσίους 2,19)



Πριν από την έλευση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, φαινόταν πως μόνον οι Ιουδαίοι ήταν κοντά στον Θεό, ενώ οι ειδωλολάτρες πόρρω απείχαν από τον Θεό. Αλλά στην πραγματικότητα , Ιουδαίοι και ειδωλολάτρες ήταν εξίσου απομακρυσμένοι απ’ τον Θεό και από την αληθινή λατρεία Του. Μετά ήλθε Εκείνος στον κόσμο, ο Σωτήρας Χριστός˙ καὶ ἐλθὼν εὐηγγελίσατο εἰρήνην ὑμῖν τοῖς μακρὰν καὶ εἰρήνην τοῖς ἐγγύς (Εφεσίους 2,17)˙ και έτσι έφερε τόσο τους Ιουδαίους όσο και τους ειδωλολάτρες ἐν ἑνὶ Πνεύματι πρὸς τὸν πατέρα (ο.π. 2,18).

Στην καινή κτίση ή στον καινό άνθρωπο ή στην Εκκλησία του Θεού το Πνεύμα είναι ένα!

Οποιοσδήποτε εισέρχεται στην Εκκλησία του Θεού λαμβάνει αυτό το Πνεύμα, ώστε όσο και αν αυξάνεται σε μέλη η Εκκλησία , παραμένει πάντοτε το ένα και το αυτό Πνεύμα του Θεού.

Ανεξαρτήτως του πόσα έθνη ή φυλές ή γένη προσέρχονται στην Εκκλησία του Θεού, το Πνεύμα δεν αλλάζει, αλλά παραμένει πάντοτε ένα και το αυτό Πνεύμα! Γι’ αυτό οι εθνικοί δεν είναι ξένοι και πάροικοι στην Εκκλησία, αλλά συμπολίται των αγίων και οικείοι του Θεού, όπως και άλλα μέλη της Εκκλησίας. Διότι η Εκκλησία είναι θεμελιωμένη στην αγιότητα και ο θεμέλιος λίθος της είναι ο υπεράνω πάντων των αγίων Άγιος Θεός και σύμφωνα με το σχέδιό Του , όλα τα μέλη της θα έπρεπε να είναι άγιοι!

Όλοι εκείνοι που έζησαν πριν από τον Χριστό, αλλά έζησαν προσκαρτερούντες τον Χριστό και ελπίζοντες σ’ Αυτόν, όπως και όσοι έζησαν μετά Χριστόν και Τον αναγνώρισαν ως Κύριο, Υιό του Θεού, Σωτήρα, Λυτρωτή, Αναστάντα και Δικαιοκρίτη, και αυτοί επίσης λέγονται άγιοι.

Η αμαρτία χωρίζει και αποξενώνει απ’ τον Θεό , αλλά δια του Ιησού Χριστού ο χωρισμός και η αποξένωση εξαφανίστηκαν και όλοι οι πιστοί, πρώην Ιουδαίοι ή εθνικοί, έγιναν οικείοι του Θεού δια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και χάρις σ’ Αυτόν.

Αδελφοί μου, ο Χριστός μας έδωσε κάτι υψηλότερο και πολυτιμότερο απ’ αυτή την ίδια τη ζωή! Μας έδωσε την ειρήνη και τη φιλία με τον Θεό και αυτό το δώρο είναι απείρως ανώτερο και πιο ακριβό από τη ζωή την αποξενωμένη από τον Θεό!

Ω Κύριε Ιησού Χριστέ, Δημιουργέ και Χορηγέ της Ειρήνης, διατήρησέ μας ως το τέλος ενωμένους με την ειρήνη Σου.

Σοί πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις, εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.



Από το βιβλίο: «Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Πνευματικό ημερολόγιο
Ο Πρόλογος της Αχρίδος
Βίοι Αγίων, Ύμνοι, Στοχασμοί και Ομιλίες για κάθε ημέρα του χρόνου.
Νοέμβριος»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου