Μέσα στο Εργαστήριο του διαβόλου

«Η αγία Αγνή καταδικάσθηκε να κλεισθεί σε οίκον ανοχής. Εκεί όμως όσοι την πλησίαζαν μούδιαζαν και η σαρκική τους όρεξη έσβηνε και έπεφταν κάτω σαν νεκροί… Ένας υπερήφανος τύπος την πλησίασε με πολλή θρασύτητα , αλλ’ ω του θαύματος, έπεσε αμέσως κάτω νεκρός!
Ο άρχοντας , εξοργισμένος, την ρώτησε:
- Πες μου πώς θανάτωσες τον νεανίσκο; Και εκείνη του είπε:
- Όταν διέταξες να με ατιμάσουν, ενώ με οδηγούσαν στο πορνοστάσιο, με ακολούθησε ένας λευκοφορεμένος νέος, ο οποίος μπήκε μαζί μου στο εργαστήριο του διαβόλου και έμενε δίπλα μου. Αυτός ενέκρωνε την σαρκική επιθυμία όσων με πλησίαζαν και αυτός θανάτωσε τον νέο, πριν ακόμη αυτός με ακουμπήσει…
- Και ποιος είναι εκείνος που σε βοήθησε; Και η Αγία είπε:
- O Κύριός μου και Θεός μου έστειλε τον Άγγελον και με προστάτευσε από κάθε ατίμωση»
( Συναξάρι 21 Ιανουαρίου ) .

Οι οίκοι ανοχής είναι χώροι καταδίκης! Όσοι επισκέπτονται τους χώρους αυτούς έχουν την εντύπωση ότι είναι «απελευθερωμένοι». Στην πραγματικότητα όμως είναι δούλοι των παθών τους και επομένως ανελεύθεροι άνθρωποι.
Οι οίκοι ανοχής είναι εργαστήρια του διαβόλου. Την επίσκεψη στους χώρους αυτούς διευκολύνει ασφαλώς η αλλοτρίωση της συνείδησής τους, ωστόσο τους ενθαρρύνει και ο διάβολος, ο οποίος ενδιαφέρεται να πολλαπλασιάζει τους δεσμίους του.
Στην περίπτωση της αγίας Αγνής, τα πράγματα λειτούργησαν διαφορετικά. Η Αγία καταδικάσθηκε και κλείσθηκε α κ ο ύ σ ι α σε οίκο ανοχής. Διατηρώντας ελεύθερη τη συνείδησή της, ήταν μια ελεύθερη ύπαρξη μέσα στον οίκο της καταδίκης της.
Την εν Χριστώ ελευθερία της την προστάτευε ο ίδιος ο Χριστός, με τον Άγγελό του. Ο Χριστός πραγματώνει τις δικές μας επιλογές και αποφάσεις. Και μέσα ακόμη στη φωτιά αν ρίξουν τον πιστό, ο Χριστός θα τον διασώσει .
Την είσοδο στους χώρους της αμαρτίας διευκολύνει βέβαια ο διάβολος, εμποδίζει όμως ο Χριστός. Ο διάβολος διευκολύνει τους ανθρώπους να αμαρτάνουν. Ο Χριστός όμως προστατεύει τους δικούς του από τις παγίδες του διαβόλου. Εάν ο διάβολος , που είναι εχθρός του ανθρώπου στήνει ομορφοστολισμένες παγίδες για να τον διευκολύνει στην αμαρτία, ο Χριστός που είναι φίλος και σύμμαχος του πιστού ανθρώπου έρχεται και τον σώζει από τα δόντια του λύκου. « Η ψυχή ημών ως στρουθίον ερρύσθη εκ της παγίδος των θηρευόντων», ομολογούσε ο Δαβίδ ( Ψαλμ. 123, 7 ) .

Από το βιβλίο: «+ Μητροπολίτου Αχελώου
ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Κ. ΣΤΥΛΙΟΥ)
ΟΙ ΑΕΤΟΙ
Ορθόδοξο Θεολογικό Αγιολόγιο»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΤΕΓΗ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ