Στην μοναχή που ρωτά για τη ζύμη και τα τρία σάτα αλευριού

Ο Κύριος είπε: «῎Αλλην παραβολὴν ἐλάλησεν αὐτοῖς· ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ζύμῃ, ἣν λαβοῦσα γυνὴ ἐνέκρυψεν εἰς ἀλεύρου σάτα τρία, ἕως οὗ ἐζυμώθη ὅλον» ( Ματθ. 13, 33 ) . Εσύ θα ήθελες να ξέρεις το μυστικό αυτών των λόγων, τίμια αδελφή. Όντως σ’ αυτούς βρίσκεται μεγάλο πνευματικό μυστικό. Στην κοσμική λογική αυτή η ιστορία φαίνεται απλή μέχρι γελοία. «ψυχικὸς δὲ ἄνθρωπος οὐ δέχεται τὰ τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ· μωρία γὰρ αὐτῷ ἐστι, καὶ οὐ δύναται γνῶναι, ὅτι πνευματικῶς ἀνακρίνεται» ( Α΄Κορ. 2, 14 ) . Και όταν πνευματικά ανακρίνεται, όπως ανέκριναν οι άγιοι, τότε αυτή η ιστορία φαίνεται ως εξής:

Η ζύμη συμβολίζει το Άγιο Πνεύμα , η γυναίκα συμβολίζει την ψυχή του ανθρώπου, που έλαβε από τον Θεό και έβαλε μέσα της, τρία σάτα. Δηλαδή τις τρεις ικανότητες της ψυχής , τον νου, την καρδιά και τη θέληση. Όλα αυτά ζυμώνονται και υγραίνονται με τη μαγιά, διαπερνώνται δηλαδή με το Άγιο Πνεύμα.

Μ’ άλλα λόγια η ψυχή του χριστιανού, όταν αξιωθεί, λαμβάνει από τον Δημιουργό Της το Πνεύμα Του. Λαμβάνοντάς το, το κρατά στον νου της, έως ότου ο νους να θεοποιηθεί και το κρατά στην καρδιά του, έως ότου η καρδιά να θεοποιηθεί και το κρατά στη θέλησή του, έως ότου όλη η θέληση να θεοποιηθεί και ασταμάτητα το κρατά και στα τρία σάτα ταυτόχρονα, έως ότου όλη η ψυχή να θεοποιηθεί.

Όταν όλα θεοποιηθούν , τότε και αγιάζουν, και αυξάνεται σαν ζύμη που ζυμώθηκε. Κι έτσι η ψυχή γίνεται μεγάλη και πλούσια και άγια. Τότε η ψυχή είναι σε θέση,  ακόμα και το σώμα της- σαν όργανό της- να το πνευματοποιήσει, αναγεννήσει και αγιάσει.

Άραγε δεν είναι τέτοιο το Βασίλειο του Θεού; Και η ιστορία δεν είναι θαυμαστή;

Ειρήνη και χάρη σε σένα από τον Κύριο

Πηγή: «ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ

Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται…

ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ Α΄»

Εκδόσεις «εν πλώ»

σελ. 274-275