Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2013

Το ευαγγέλιο της Κυριακής


Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2013
Το ευαγγέλιο της Κυριακής
ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ
Κεφ. ι΄ (10 )
Στιχ: 25-37.Η παραβολή του καλού Σαμαρείτη

25 Κα δο νομικός τις νέστη κπειράζων ατν κα λέγων· διδάσκαλε, τί ποιήσας ζων αἰώνιον κληρονομήσω;
 26 δ επε πρς ατόν· ν τ νόμ τί γέγραπται; πς ναγινώσκεις; 27 δ ποκριθες επεν· γαπήσεις Κύριον τν Θεόν σου ξ λης τς καρδίας σου κα ξ λης τς ψυχς σου κα ξ λης τς σχύος σου κα ξ λης τς διανοίας σου, κα τν πλησίον σου ς σεαυτόν·
28 επε δ ατ· ρθς πεκρίθης· τοτο ποίει κα ζήσ.
 29 δ θέλων δικαιον αυτν επε πρς τν ᾿Ιησον· κα τίς στί μου πλησίον;
30 Υπολαβν δ ᾿Ιησος επεν· νθρωπός τις κατέβαινεν π Ιερουσαλμ ες Ιεριχώ, κα λστας περιέπεσεν· ο κα κδύσαντες ατν κα πληγς πιθέντες πλθον φέντες μιθαν τυγχάνοντα.
31 κατ συγκυρίαν δ ερεύς τις κατέβαινεν ν τ δ κείν, κα δν ατν ντιπαρλθεν.
32 μοίως δ κα Λευΐτης γενόμενος κατ τν τόπον, λθν κα δν ντιπαρλθε.
33 Σαμαρείτης δέ τις δεύων λθε κατ᾿ ατόν, κα δν ατν σπλαγχνίσθη,
34 κα προσελθν κατέδησε τ τραύματα ατο πιχέων λαιον κα ονον, πιβιβάσας δ ατν π τ διον κτνος γαγεν ατν ες πανδοχεον κα πεμελήθη ατο·
35 κα π τν αριον ξελθών, κβαλν δύο δηνάρια δωκε τ πανδοχε κα επεν ατ· πιμελήθητι ατο, κα τι ν προσδαπανήσς, γ ν τ πανέρχεσθαί με ποδώσω σοι.
36 τίς ον τούτων τν τριν πλησίον δοκε σοι γεγονέναι το μπεσόντος ες τος λστάς;
37 δ επεν· ποιήσας τ λεος μετ᾿ ατο. επεν ον ατ ᾿Ιησος· πορεύου κα σ ποίει μοίως.

Σύντομη ερμηνεία
25 Εκεί που κάθονταν, ιδού, σηκώθηκε κάποιος νομοδιδάσκαλος για να δοκιμάσει τον Χριστό και να αποδείξει ότι δεν γνώριζε το νόμο, και του είπε: Διδάσκαλε, ποιο έργο αρετής ή ποια θυσία πρέπει να κάνω για να κληρονομήσω τη μακάρια και αιώνια ζωή;
26 Και ο  Κύριος του είπε: Στο νόμο τι έχει γραφεί; Εσύ που σπουδάζεις και ερευνάς το νόμο, τι διαβάζεις εκεί για το ζήτημα αυτό; Και πώς το αντιλαμβάνεσαι;
27 Ο νομικός τότε του αποκρίθηκε: Στο νόμο είναι γραμμένο το εξής: Να αγαπάς τον Κύριο και Θεό σου με όλη σου την καρδιά, ώστε σ’ αυτόν να είσαι ολοκληρωτικά παραδομένος , με όλα τα βάθη της εσωτερικής και πνευματικής υπάρξεώς σου∙ και με όλη σου την ψυχή , ώστε αυτόν να ποθείς , με όλο το συναίσθημά σου∙ και με όλη σου τη θέληση και τη δύναμή σου, ώστε κάθε τι που θα κάνεις να είναι σύμφωνο με το θέλημά του.  Και με όλη σου τη δύναμη και με δραστηριότητα ακούραστη να εργάζεσαι  για την εφαρμογή του θελήματός του. Να τον αγαπάς και με το νου σου ολόκληρο , ώστε αυτόν πάντοτε να σκέφτεσαι. Να αγαπάς επίσης και τον πλησίον σου, το συνάνθρωπό σου, όσο και όπως αγαπάς τον εαυτό σου.
28 Του είπε τότε ο Κύριος: Σωστή απάντηση έδωσες. Να κάνεις πάντοτε αυτό που είπες και θα κληρονομήσεις τη βασιλεία του Θεού και θα ζήσεις σ’ αυτή.
29 Ο  νομοδιδάσκαλος όμως θέλοντας να δικαιολογήσει τον εαυτό του, επειδή, όπως αποδείχθηκε, έθεσε στον Ιησού ένα ερώτημα πάνω στο οποίο του ήταν γνωστή η απάντηση, είπε στον Ιησού: Και ποιον πρέπει να θεωρώ «πλησίον» μου σύμφωνα με την Αγία Γραφή;
30 Τότε ο Ιησούς με αφορμή αυτή πήρε το λόγο και είπε: Κάποιος άνθρωπος κατέβαινε κάποτε από τα Ιεροσόλυμα στην Ιεριχώ κι έπεσε σε ενέδρα ληστών. Αυτό δεν αρκέστηκαν μόνο να του πάρουν τα χρήματά του , αλλά και τον έγδυσαν , τον τραυμάτισαν , τον γέμισαν με πληγές και έφυγαν, αφού τον άφησαν μισοπεθαμένο.
31 Κατά σύμπτωση τότε κατέβαινε στο δρόμο εκείνο κάποιος ιερεύς , κι ενώ τον είδε, τον προσπέρασε από το απέναντι μέρος του δρόμου χωρίς να του δώσει σημασία ή κάποια βοήθεια.
32 Το ίδιο και κάποιος Λευίτης που περνούσε από το μέρος εκείνο, ενώ πλησίασε κι είδε τον πληγωμένο, απομακρύνθηκε αμέσως και τον προσπέρασε κι αυτός από το απέναντι μέρος του δρόμου.
33 Ένας Σαμαρείτης όμως που περνούσε από το δρόμο εκείνο, ήλθε στο μέρος όπου ήταν ξαπλωμένος , και όταν τον είδε τον σπλαχνίστηκε και τον πόνεσε.
34 Τον πλησίασε τότε και του έδεσε με επιδέσμους  τα τραύματά του. αφού προηγουμένως τα έπλυνε και τα άλειψε με λάδι και κρασί. Κι έπειτα τον ανέβασε στο ζώο του, τον πήγε σε κάποιο πανδοχείο και τον περιποιήθηκε , διακόπτοντας έτσι το ταξίδι του.
35 Την άλλη μέρα το πρωί, φεύγοντας από το πανδοχείο που είχε διανυκτερεύσει, έβγαλε δύο δηνάρια , τα έδωσε στον ξενοδόχο και του είπε : Περιποιήσου τον για να γίνει καλά. Και ό,τι παραπάνω ξοδέψεις, εγώ καθώς θα επιστρέφω στην πατρίδα μου και θα ξαναπεράσω από εδώ, θα σου το πληρώσω.
36 Λοιπόν, ρώτησε συμπερασματικά ο Ιησούς, ποιος από τους τρεις αυτούς σου φαίνεται ότι έκανε το καθήκον του προς τον συνάνθρωπο και αποδείχτηκε στην πράξη «πλησίον» και αδελφός εκείνου που έπεσε στα χέρια των ληστών;
37 Κι αυτός είπε: «Πλησίον» του αποδείχθηκε αυτός που τον σπλαχνίστηκε και τον ελέησε. Του είπε λοιπόν ο Ιησούς: Πήγαινε και κάνε κι  εσύ το ίδιο. Δείχνε δηλαδή συμπάθεια, σε κάθε άνθρωπο που πάσχει, χωρίς να εξετάζεις αν αυτός είναι συγγενής σου ή συμπατριώτης σου και χωρίς να λογαριάζεις τις θυσίες και τους κόπους και τις δαπάνες που θα υποστείς για να βοηθήσεις κι να συντρέξεις αυτόν που πάσχει, έστω κι αν αυτός είναι εχθρός σου. Έτσι κι ο Χριστός , που κι οι εχθροί του τον έβριζαν «Σαμαρείτη», στην καταπληγωμένη και μισοπεθαμένη από τις αμαρτίες ανθρωπότητα έγινε ο καλός και αγαθός Σαμαρείτης. Και για  να την θεραπεύσει απ’ τις πληγές της , όχι μόνο υπέστη κόπους, αλλά υποβλήθηκε και σε θάνατο σταυρικό.


Πηγή: «Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»
+ΠΑΝ. Ν . ΤΡΕΜΠΕΛΑ


ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου