6 Νοεμβρίου: Ο άγιος Παύλος ο ομολογητής, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Όταν οι αοίδιμος άγιος Πατριάρχης Αλεξανδρείας κείτονταν στο νεκροκρέβατό του, οι περίλυποι πιστοί τον ρώτησαν ποιός θα τον διαδεχόταν ως ποιμένας του πνευματικού ποιμνίου του. Εκείνος απάντησε: «Αν επιθυμείτε ποιμένα ο οποίος θα σας καταρτίσει και θα είναι περίλαμπρος με αρετές, να επιλέξετε τον Παύλο∙ εάν όμως θέλετε απλώς έναν άνθρωπο εξωτερικά κεκοσμημένο , διαλέξτε τον (σ.τ.μ. αιρετικό) Μακεδόνιο». Ο λαός του Θεού εξέλεξε τον Παύλο. Δυστυχώς αυτό δεν έγινε ευμενώς δεκτό ούτε από τους αρειανιστές ούτε από τον αυτοκράτορα Κωνστάντιο, που βρισκόταν τότε στην Αντιόχεια. Έτσι , ο  Παύλος σύντομα εκθρονίστηκε απ’ τον πατριαρχικό θρόνο και διέφυγε στην Ρώμη, μαζί με τον άγιο Αθανάσιο Αλεξανδρείας. Τους υποδέχτηκαν θερμά στη Ρώμη  ο πάπας Ιούλιος  και ο αυτοκράτορας Κώνστας και τους ενίσχυσαν στην Ορθόδοξη πίστη τους. Ο αυτοκράτορας και ο πατριάρχης φρόντισαν από κοινού να αποκαταστηθεί ο Παύλος  στον πατριαρχικό θρόνο. Όταν όμως πέθανε ο αυτοκράτορας , οι αρειανιστές σήκωσαν ξανά κεφάλι και έδιωξαν πάλι τον Παύλο, εξορίζοντάς τον στην Κουκουσό της Αρμενίας.

Κάποτε, ενώ ο εξόριστος Παύλος τελούσε τη Θεία Λειτουργία , δέχθηκε την επίθεση Αρειανιστών, οι οποίοι τον στραγγάλισαν με το ίδιο το ωμοφόριό του. Ήταν το έτος 351. Το 381,  επί βασιλείας του αυτοκράτορα Θεοδοσίου , τα τίμια λείψανα του αγίου Παύλου μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη και αιώνες Αργότερα , το έτος 1236, έγινε η ανακομιδή τους στη Βενετία όπου αναπαύονται μέχρι σήμερα¹⁰. Λίγο μετά από τον πατριάρχη τους μαρτύρησαν και οι αγαπημένοι ιερείς του τρισμακάριου Παύλου, Μαρκιανός και Μακάριος ( 25 Οκτωβρίου ) .

10. Όπως αναφέρεται σε άλλη πηγή ( Ν. Σ. ) , η τίμια κάρα του αποθησαυρίζεται στην ιερά μονή Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους.

Πηγή: «Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Πνευματικό ημερολόγιο

Ο Πρόλογος της Αχρίδος

Βίοι Αγίων, Ύμνοι, Στοχασμοί και Ομιλίες για κάθε ημέρα του χρόνου.

Νοέμβριος»

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ