Στην καλή γυναίκα για τον αιρετικό σύζυγο

Ο σύζυγός σου μπήκε σε μία αίρεση και τώρα στο σπίτι σας κυριαρχεί η ταραχή και η διαφωνία. Ούτε σ’ ένα πράγμα δεν συμφωνείτε πια. Τόσο πολύ η πίστη απασχολεί την καθημερινή μας ζωή και επηρεάζει όλες μας τις σκέψεις και τις αισθήσεις, ακόμα και σ’ εκείνα τα πράγματα που δεν έχουν σχέση με την πίστη. Έτσι ήταν ανέκαθεν: Οι ορθόδοξοι να έχουν διαφορετική σκέψη από τους αιρετικούς όσον αφορά το κράτος, τον στρατό, την εργασία, την κοινωνική τάξη και όλα τ’ άλλα.

Προσευχήσου στον Θεό και ο Θεός θα σε βοηθήσει. Μην αρνείσαι τον άντρα σου, μην τον κατακρίνεις, μην μιλάς άσχημα για εκείνον και μην σκέπτεσαι κάτι κακό εναντίον του. Αφού μ’ αυτό τον τρόπο δεν θα τον διορθώσεις. Ο πατέρας του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου βρέθηκε άθελά του σε κάποια αίρεση. Η ευπρεπής γυναίκα του Νόνα λυπήθηκε πάρα  πολύ εξαιτίας αυτού του γεγονότος και παρακάλεσε θερμά τον Θεό , ώστε ο Παντοδύναμος να φωτίσει τον νου του άντρα της με την αλήθεια. Και οι θερμές προσευχές της γυναίκας βοήθησαν, ώστε να επιστρέψει ο άντρας της στην ορθή πίστη. Αντίθετα με αυτό, λέγεται πως η γυναίκα του αυτοκράτορα Ιουστινιανού, η Θεοδώρα, κατάφερε να τον παρασύρει σε μια λανθασμένη διδασκαλία ( τον Μονοφυσιτισμό) . Αλλά αυτό διήρκησε για σύντομο χρονικό διάστημα. Ο Ιουστινιανός και η Θεοδώρα επέστρεψαν στην Ορθοδοξία με τις προσευχές ολόκληρης της Εκκλησίας. Από αυτά τα δύο παραδείγματα , όπως και από πολλά άλλα, βλέπουμε πως η γυναίκα μπορεί να επηρεάσει τον άντρα όσον αφορά την πίστη του είτε με την καλή είτε με την κακή έννοια. Και εσύ με την επιρροή σου θα τα καταφέρεις , μην αμφιβάλλεις γι’ αυτό. Έχει ειπωθεί: «Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν» ( Λουκ. 11, 19 ) . Δεν μας δίδεται το κακό όταν το ζητάμε, αλλά το καλό. Ο Θεός επιδιώκει να ζητάμε διαρκώς το καλό και μόνο το καλό. Όταν ζητάμε το καλό, ιδιαίτερα όταν ζητάμε την ορθή πίστη για μας και για τους άλλους, ζητάμε την Ουράνια Βασιλεία. Αυτή είναι η πρώτη και κύρια αίτηση που μας έχει δοθεί ως εντολή. Στις προσευχές της Εκκλησίας μας συχνά ζητάμε από τον Θεό πίστη που δεν θα ντραπεί, ελπίδα αναμφίβολη και αγάπη χωρίς υποκρισία. Υπάρχει και ντροπιαστική πίστη- γι’ αυτήν οι αιρετικοί και οι σεκταριστές ντρέπονται πάντοτε στη γη ή θα ντραπούν στη Δευτέρα Παρουσία. Η ορθόδοξη πίστη είναι πίστη χωρίς ντροπή.

Και αν η γειτόνισσα σε χλευάζει λέγοντας «για δες εγώ και ο άντρας μου δεν πιστεύουμε πουθενά και όμως  ζούμε σε συμφωνία», εσύ να μην δίνεις σημασία. Και ανάμεσα στους κακοπροαίρετους ανθρώπους υπάρχει συμφωνία μα είναι πρόσκαιρη. Και ανάμεσα στα σκουλήκια υπάρχει συμφωνία, όσο τρώνε το ψοφίμι, αλλά όταν τελειώσουν, τρώγονται μεταξύ τους. Δεν είναι η αρχή ο δικαστής του τέλους, αλλά το τέλος δικαστής της αρχής.

Θάρρος και παρηγοριά από τον Θεό.

Πηγή: «ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ

Δεν φτάνει μόνο η πίστη…

ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ Β΄»

Εκδόσεις «εν πλώ»

σελ. 250-251