Η μητέρα του Στεφάνου Άννα προσευχήθηκε στον Θεό να της χαρίσει ένα γιο, όπως το ίδιο έκανε άλλοτε και η Άννα, η μητέρα του Σαμουήλ. Ενώ προσευχόταν στην Εκκλησία των Βλαχερνών, μπροστά στην εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου, την πήρε ένας ελαφρύς ύπνος και τότε είδε την Υπεραγία Θεοτόκο ακτινοβολούσα ως ο ήλιος και άκουσε μια φωνή μέσα από την εικόνα ,να της λέει: « Γυναίκα, πορεύου εν ειρήνη. Κατά την προσευχή σου εγένετο και φέρεις υιόν εν τη μήτρα σου».
Πράγματι η Άννα συνέλαβε κι έφερε στον κόσμο ένα παιδί, τον άγιο Στέφανο. Στα δεκαέξι χρόνια του ο Στέφανος δέχθηκε το μοναχικό σχήμα στο Όρος του αγίου Αυξεντίου , κοντά στην Κωνσταντινούπολη, από τον Γέροντα ασκητή Ιωάννη. Αυτός τον κατήχησε στα μυστήρια της θείας σοφίας και ήταν ο οδοδείκτης του στην ασκητική ζωή. Όταν ο Ιωάννης αναπαύθηκε εν Κυρίω, ο Στέφανος παρέμεινε στο όρος, όπου ζούσε με αυστηρή άσκηση, αόκνως εργαζόμενος και επωμιζόμενος κάθε σκληραγωγία και κακουχία. Η αγία ζωή του προσείλκυσε πολλούς υποτακτικούς μοναχούς κοντά του.
Όταν ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Κοπρώνυμος , πιο βίαιος απ’ όσο ο φαύλος πατέρας του Λέων ο Ίσαυρος ( ο Γ΄,8ος αι. ), εξαπέλυσε σφοδρό διωγμό κατά των εικονολατρών, ο Στέφανος αποδείχθηκε φλογερός υπερασπιστής της προσκυνήσεως των ιερών εικόνων. Ο παράφρων αυτοκράτορας πίστεψε τις άθλιες συκοφαντίες εναντίον του Στεφάνου, αλλά και ο ίδιος προσωπικά εξύφαινε δολοπλοκίες , για να σπάσει το φρόνημα του Στεφάνου και να τον βγάλει από τη μέση. Τον εξόρισε στην Προκόννησο (Προποντίδα) και ύστερα με διαταγή του μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη , όπου τον έριξαν αλυσοδέσμιο σε μια φυλακή. Εκεί ο Στέφανος συνάντησε 342 μοναχούς, από διάφορα μέρη, οι οποίοι φυλακίστηκαν ,επειδή προσκυνούσαν τις ιερές εικόνες. Μέσα στη φυλακή οι έγκλειστοι μοναχοί εκτελούσαν κανονικά το τυπικό της εκκλησίας, όπως στα μοναστήρια τους.
Ο ασεβής αυτοκράτορας καταδίκασε σε θάνατο τον Στέφανο. Ο άγιος προσείδε τον μαρτυρικό θάνατό του σαράντα μέρες πριν συμβεί και ζήτησε συγνώμη απ’ τους αδελφούς του. Όταν πήγαν να τον πάρουν οι στρατιώτες του αυτοκράτορα, τον περιέφεραν, χτυπώντας τον, στους δρόμους της Κωνσταντινουπόλεως για να χλευαστεί. Καλούσαν όλους τους πολίτες που ήταν πιστοί στον αυτοκράτορα να λιθοβολήσουν αυτόν «τον εχθρό του αυτοκράτορα». Ένας απ’ τους αιρετικούς άρπαξε ένα ξύλο και χτύπησε δυνατά στο κεφάλι τον Στέφανο, με αποτέλεσμα αυτός να παραδώσει το πνεύμα του.
Όπως ο άγιος Στέφανος ο πρωτομάρτυς μαρτύρησε στα χέρια των Ιουδαίων, έτσι και ο όσιος Στέφανος ο Νέος βασανίστηκε μέχρι θανά του στα χέρια των εικονομάχων αιρετικών. Ο ένδοξος αυτός οπλίτης του Χριστού τελειώθηκε δια του μαρτυρίου, σε ηλικία πενήντα τριών ετών, το έτος 767, και έλαβε άφθαρτο στέφανο δόξης.
Από το βιβλίο: «Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Πνευματικό ημερολόγιο
Ο Πρόλογος της Αχρίδος
Βίοι Αγίων, Ύμνοι, Στοχασμοί και Ομιλίες για κάθε ημέρα του χρόνου.
Νοέμβριος»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου