Για τη διάκριση

Ι΄
ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΚΡΙΣΗ

με΄

Ένας αδελφός από τα μέρη του αββά Ποιμένος ταξίδεψε κάποτε σε άλλη χώρα , κ’ έφτασε στο κελλί ενός αναχωρητού, που είχε πολλή αγάπη κ’ έρχονταν πολλοί να τον δουν. Σ’ αυτό τον αναχωρητή, λοιπόν, μίλησε ο αδελφός για τον αββά Ποιμένα. Κ’ εκείνος μόλις άκουσε για τη μεγάλη αρετή του Γέροντα, ένιωσε μια μεγάλη λαχτάρα να τον ιδεί.
Αφού αναχώρησε ο αδελφός για την Αίγυπτο, ύστερ’ από λίγον καιρό φτάνει στην Αίγυπτο κ’ εκείνος ο αναχωρητής από την ξένη χώρα και πάει και τον βρίσκει, εκεί που του είχε πει πως έμενε. Βλέποντάς τον ο αδελφός απόρησε και χάρηκε πάρα πολύ. Σε λίγο ο αναχωρητής του λέγει:
- Κάμε αγάπη και πήγαινέ με στον αββά Ποιμένα. Κ’ εκείνος τον παίρνει και τον πηγαίνει στον αββά Ποιμένα , στον οποίο είπε όλα τα σχετικά με τον αναχωρητή, τονίζοντας πως είναι μεγάλος άνθρωπος, έχει πολλή αγάπη και τον εκτιμούν πολύ στη χώρα του, και θέλοντας πολύ να σε ιδεί ταξίδεψε ως εδώ. Και μόλις μπήκε στο κελί του αββά Ποιμένος ο αναχωρητής, άρχισε να μιλάει για θέματα από την αγία Γραφή και την ουράνια βασιλεία. Ο αββάς Ποιμήν, ακούγοντας τα όλ’ αυτά, έστρεψε αλλού το πρόσωπο, δίχως να του δίνει καμμιά απόκριση. Σαν είδε ο αναχωρητής πως δεν ήθελε να συζητήσει μαζί του, λυπήθηκε και βγήκε απ’ το κελλί του Γέροντα, λέγοντας στον αδελφό που τον είχε φέρει εκεί:
- Άδικα έκαμα τόσον κόπο και τόσο ταξίδι. Γιατί, ενώ εγώ ήρθα στον Γέροντα να ωφεληθώ, εκείνος ούτε καν δέχτηκε να συνομιλήσει μαζί μου!
Μπαίνει τότε ο αδελφός στο κελλί του αββά Ποιμένος και του λέγει:
- Γέροντα, ετούτος ο μεγάλος άνθρωπος έχει τόσο μεγάλη δόξα στον τόπο του- γιατί δεν θέλησες να κουβεντιάσεις μαζί του;
Κι ο Γέροντας του απαντά:
- Αυτός είναι πολύ ψηλά και μιλάει για ουράνια πράγματα, ενώ εγώ είμαι χαμηλά και μιλώ για τα γήινα. Αν με ρωτούσε για τα πάθη της ψυχής , να του απαντήσω˙ μα όταν με ρωτάει για τα ουράνια, εγώ αυτά δεν τα ξέρω. Βγήκε τότε ο αδελφός έξω και λέει στον αναχωρητή:
- Ο Γέροντας δεν είν’ εύκολος στη συζήτηση πάνω σε αγιογραφικά θέματα, παρά μονάχα όταν τον ρωτάει κανείς για τα πάθη της ψυχής , τότε συζητάει πιο άνετα.
Τότε ο αναχωρητής αισθάνθηκε μια κατάνυξη μέσα του˙ μπαίνει στο κελί του Γέροντα και του λέει:
- Αββά μου, πες μου τι να κάνω, που μ’ έχουν αιχμαλωτίσει πέρα για πέρα τα πάθη της ψυχής;
Κι ο Γέροντας γύρισε το κεφάλι προς αυτόν, τον κύτταξε με χαρά και του λέει:
- Τώρα έρχεσαι με τον καλό τρόπο κοντά μου. Μπορώ , λοιπόν, ν’ ανοίξω το στόμα μου μιλώντας γι’ αυτά τα θέματα και θα το γεμίσω με πολλά αγαθά και διάφορα.
Κι ο αναχωρητής , που πολύ ωφελήθηκε, φεύγοντας, έλεγε:
- Αυτός είναι, πράγματι, ο αληθινός δρόμος!
Κι αναχώρησε πάλι για τη χώρα του, ευχαριστώντας το Θεό που τον αξίωσε να γνωρίσει από κοντά έναν τόσο μεγάλο άγιο.


Από το βιβλίο: «Π.Β. ΠΑΣΧΟΥ
ΤΟ ΕΑΡ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ
ΜΙΚΡΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ Α΄»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΚΡΊΤΑΣ
ΣΤ΄ΕΚΔΟΣΗ