Η Θεία Λειτουργία

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ

Κέντρον της Ορθοδόξου λατρείας είναι η Θεία Λειτουργία , που είναι θεϊκή και ουράνια. Έτσι την έζησαν οι χριστιανοί, οι άγιοι και όσοι από τους ειδωλολάτρες, όταν επισκέπτονταν ορθοδόξους ναούς στο Βυζάντιο κατά την Θεία Λειτουργία.

Η Λειτουργία γενικά

Κατά την προχριστιανική εποχή η λέξη λειτουργία σήμαινε την εξυπηρέτηση που προσφέρεται προς τον λαό, γενικά κάθε υπηρεσία ή δημόσιο έργο , αγαθοεργία ή κοινωφελή πράξη. Οι Εβδομήκοντα ( Ο΄) στη μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης στην Ελληνική γλώσσα μεταχειρίστηκαν τη λέξη, λειτουργία, προς δήλωση κάθε υπηρεσίας των Λευιτών στη σκηνή του Μαρτυρίου ή στο ναό του Σολομώντος .
Στην Καινή Διαθήκη η λέξη λειτουργία κατά μεν την ευρύτερη έννοια σημαίνει κάθε θρησκευτική υπηρεσία που παρέχεται ή στην τέλεση της λατρείας ή στο έργο του κηρύγματος και της αγάπης, κατά δε την στενώτερη έννοια, την τέλεση των σχετικών με τη χριστιανική λατρεία και ιδιαίτερα του μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας.
Στην εκκλησιαστική , τέλος, γλώσσα η λέξη λειτουργία σημαίνει ιερουργία μέσα στο ναό και ιδιαίτερα την ιεροτελεστία του μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας.
Σύμφωνα με αυτά η θεία Λειτουργία είναι υπέρ του λαού υπηρεσία και η πιο μεγάλη ευεργεσία του Θεού προς τους Χριστιανούς, αφού κατ’ αυτήν τελείται το μέγα μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, το οποίον ενώνει τους πιστούς με τον Χριστό.
Η Θεία Λειτουργία προσφέρεται από τον ιερέα και τους πιστούς στο Θεό και Αυτός στέλνει πίσω πλούσια την ευλογία του στους πιστούς. Η Θεία Λειτουργία είναι μυστήριο και μάλιστα το κέντρο και η πηγή της Θείας χάριτος για όλα τα μυστήρια. Αυτή αναπαριστά και ξαναζωντανεύει στη μνήμη ,ας όλη τη ζωή του Κυρίου , από τη Γέννησή του στη Βηθλεέμ μέχρι τη σταυρική του θυσία στο Γολγοθά . Είναι ακόμη προσευχή, η οποία κατευθύνεται «ως θυμίαμα» ενώπιον του Θεού. Προσευχή την οποία προσφέρει στο Θεό από κοινού η Εκκλησία των πιστών εντός του ναού. Στην συμπροσευχή άλλωστε της Θείας Λειτουργίας , που είναι ιδιαιτέρα λατρεία, συμπαρευρίσκεται και ο Ιδρυτής του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας , ο Χριστός, σύμφωνα με το λόγο Του: «Ού γαρ εισιν δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το εμόν όνομα, εκεί ειμι εν μέσω αυτών» ( Ματθ. 18,20 ) .
Η σύναξη λοιπόν των χριστιανών κάθε Κυριακή ή άλλη εορτή δεν είναι μία κοινωνική εκδήλωση ή εθιμοτυπική υποχρέωση, αλλά είναι συγκέντρωση των πιστών που επιτελούν ένα θείο και ιερό καθήκον, τη Θεία Λειτουργία ∙ προσευχή και ταυτόχρονα μυστήριο.

Χαρακτηρισμός της Θείας Λειτουργίας

Οι άλλες ιερές ακολουθίες , όπως ο εσπερινός και ο όρθρος , αποτελούν εισαγωγή στη Θεία Λειτουργία, η οποία είναι η σπουδαιότερη από όλες τις θρησκευτικές τελετές.
Η Θεία Λειτουργία είναι: α ) Η μοναδική επάνω στη γη αναμνηστική τελετή, «Τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν» ( Λουκ. 22, 19 ) , διότι κατ’ αυτήν τελείται το μυστήριον της Θείας Ευχαριστίας , δια του οποίου αναμιμνησκόμεθα , ενθυμούμεθα την απολυτρωτική θυσία του Κυρίου επάνω στο Σταυρό. β) Η Θεία Λειτουργία είναι θυσία, διότι σ’ αυτήν παρίσταται αοράτως ο ίδιος ο Χριστός με τον προσφερόμενον άρτον και οίνον, που με την ενέργεια του Αγίου πνεύματος μεταβάλλονται σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Η ίδια θυσία τελείται και στο «υπερουράνιον και νοερόν Θυσιαστήριον», γ) Η Θεία Λειτουργία είναι μυστική ένωση, διότι μας ενώνει με τον Χριστό και μας καθιστά μετόχους όλων των αγαθών που πηγάζουν από την απολυτρωτική θυσία του Χριστού επάνω στο Σταυρό.

Από το βιβλίο: «ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΙΩΑΝ.ΡΗΓΑ
Θεολόγου- ιεροκύρηκος
Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ
Ερμηνευτικά σχόλια
Έκδοσις
Ιεράς Μονής Αγίου Κοσμά του Αιτωλού
Αρναία Χαλκιδικής