Γιατί
όμως λέγει ότι παρέτεινε την προσευχή , αφού η διάρκεια της προσευχής της γυναίκας
ήταν σύντομη; Διότι δεν απεύθυνε μακρούς λόγους , ούτε παρέτεινε την παράκλησί της
σε μήκος, αλλά είπε μόνον λίγα και απλά λόγια: “Κύριε των Δυνάμεων, Θεέ Σαβαώθ, εάν ρίξης βλέμμα ευσπλαχνίας και δης την ταπείνωσι της δούλης σου και με
θυμηθής και δεν λησμονήσης την δούλη σου και δώσης στη δούλη σου ανδρικό σπέρμα,
θα τα προσφέρω σε σένα και θα το αφιερώσω μέχρι την μέρα του θανάτου του. Και
κρασί και οινοπνευματώδες ποτό δεν θα πιη, και ψαλίδι δεν θα ανέβη στο κεφάλι
του” (Α Βασ. 1,11 ) . Ποιο πλήθος λόγων είναι αυτό; Τι εννοούσε λοιπόν
λέγοντας , “επλήθυνε”; Συνέχεια έλεγε τα ίδια και τα ίδια και δεν απομακρυνόταν
, ξοδεύοντας πολύ χρόνο με τα ίδια λόγια. Άλλωστε και στα Ευαγγέλια ο Χριστός
έτσι διέταξε να προσευχώμαστε. Διότι λέγοντας στους μαθητές του να μην
προσεύχονται όπως οι εθνικοί και να μη φλυαρούν, μας δίδαξε και το μέτρο της προσευχής
, δείχνοντας ότι το να ακουσθή η προσευχή δεν εξαρτάται από τα πολλά λόγια ,
αλλά από τη νηφαλιότητα του νου.
Μπορεί
όμως κάποιος να ισχυρισθή∙ “Αφού πρέπει να προσευχώμαστε με λίγα λόγια, τότε
πώς τους είπε παραβολή για το ότι πρέπει να προσεύχονταν διαρκώς; Ότι δηλαδή
υπήρχε μία χήρα η οποία με τη συνεχή παράκλησί της , έναν ωμό και απάνθρωπο
δικαστή , που ούτε φόβο Θεού είχε, ούτε τους ανθρώπους ντρεπόταν, με τις συχνές
της επισκέψεις τον έκαμψε; Και πώς ο Παύλος παροτρύνει λέγοντας: “Να επιμένετε στην προσευχή” ( Ρωμ.
12,12 ) ∙ και πάλι∙ “Συνεχώς να
προσεύχεσθε” ( Α΄ Θες. 5,17 ) . Διότι
αν δεν πρέπει να αποτείνουμε μακρούς λόγους και να προσευχώμαστε συνέχεια, τότε
το ένα είναι αντίθετο με το άλλο.
Αλλά
δεν είναι αντίθετο, μη γένοιτο, αλλά είναι και πολύ σύμφωνο. Διότι και ο
Χριστός και ο Παύλος παρήγγειλαν να κάμνουμε σύντομες και πυκνές προσευχές με
σύντομα διαλλείματα. Διότι, αν παρατείνης το λόγο σε μήκος, πολλές φορές
ολιγωρώντας , δίνεις μεγάλη ευκαιρία στο διάβολο να αποσπάση τον νου από τα
λεγόμενα∙ εάν όμως κάνης συχνές και πυκνές τις προσευχές, περιλαμβάνοντας στην
πυκνότητα όλον τον χρόνο, μπορείς εύκολα να σωφρονής και να κάνης τις προσευχές
με μεγάλη νηφαλιότητα∙ πράγμα που έκανε και αυτή ∙ δεν απηύθυνε μακρούς λόγους,
αλλά προσερχόταν συχνά πυκνά στο Θεό.
Από
το βιβλίο: «ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Χρυσοστομικός
Άμβων
Ε΄
Η
ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Τα
νεύρα της ψυχής»
Έκδοσις
Συνοδία
Σπυρίδωνος Ιερομονάχου
Νέα
Σκήτη Αγ. Όρους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου