Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013

Το ευαγγέλιο της Κυριακής



Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013
Το ευαγγέλιο της Κυριακής
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑ
Κεφ. 8 (η΄)
Στιχ.:5-15


5 ξλθεν σπείρων το σπεραι τν σπόρον ατο. κα ν τ σπείρειν ατν μν πεσε παρ τν δόν, κα κατεπατήθη, κα τ πετειν το ορανο κατέφαγεν ατό·
 6 κα τερον πεσεν π τν πέτραν, κα φυν ξηράνθη δι τ μ χειν κμάδα·
7 κα τερον πεσεν ν μέσ τν κανθν, κα συμφυεσαι α κανθαι πέπνιξαν ατό. 8 κα τερον πεσεν ες τν γν τν γαθήν, κα φυν ποίησε καρπν κατονταπλασίονα. τατα λέγων φώνει· χων τα κούειν κουέτω.
9 ᾿Επηρώτων δ ατν ο μαθητα ατο λέγοντες· τίς εη παραβολ ατη.
10 δ επεν· μν δέδοται γνναι τ μυστήρια τς βασιλείας το Θεο, τος δ λοιπος ν παραβολας, να βλέποντες μ βλέπωσι κα κούοντες μ συνισιν.
11 στι δ ατη παραβολή· σπόρος στν λόγος το Θεο·
 12 ο δ παρ τν δόν εσιν ο κούσαντες, ετα ρχεται διάβολος κα αρει τν λόγον π τς καρδίας ατν, να μ πιστεύσαντες σωθσιν.
13 ο δ π τς πέτρας ο ταν κούσωσι, μετ χαρς δέχονται τν λόγον, κα οτοι ρίζαν οκ χουσιν, ο πρς καιρν πιστεύουσι κα ν καιρ πειρασμο φίστανται.
14 τ δ ες τς κάνθας πεσόν, οτοί εσιν ο κούσαντες, κα π μεριμνν κα πλούτου κα δονν το βίου πορευόμενοι συμπνίγονται κα ο τελεσφοροσι.
15 τ δ ν τ καλ γ, οτοί εσιν οτινες ν καρδίᾳ καλ κα γαθ κούσαντες τν λόγον κατέχουσι κα καρποφοροσιν ν πομον.

Σύντομη ερμηνεία

5 Βγήκε ο σποριάς στο χωράφι του, για να σπείρει το σπόρο του. Και καθώς έσπερνε, μερικοί σπόροι έπεσαν κοντά στο δρόμο του χωραφιού και καταπατήθηκαν από τους διαβάτες, και τους κατέφαγαν τα πουλιά του ουρανού.
6 Άλλοι σπόροι πάλι έπεσαν πάνω σε πετρώδες έδαφος, κι αφού φύτρωσαν , ξεράθηκαν , επειδή δεν είχαν υγρασία∙ 
7 Κι άλλοι σπόροι έπεσαν πάνω σε έδαφος γεμάτο από σπόρους αγκαθιών, κι όταν τα αγκάθια φύτρωσαν , μαζί τους, τους έπνιξαν τελείως.
8 Κι άλλοι σπόροι έπεσαν μέσα στη γη τη μαλακή και εύφορη, και όταν φύτρωσαν, έκαναν καρπό εκατό φορές περισσότερο απ’ το σπόρο. Κι ενώ τα έλεγε αυτά, για να δώσει μεγαλύτερο τόνο στους λόγους του και για να διεγείρει την προσοχή των ακροατών του, φώναζε δυνατά: Αυτός που έχει αυτιά πνευματικά και ενδιαφέρον πνευματικό για να ακούει και να εγκολπώνεται αυτά που λέω, ας ακούει.
9  Οι μαθητές του τότε τον ρωτούσαν και του έλεγαν∙ Ποιά είναι η   έννοια και η σημασία αυτής της παραβολής;
10 Κι αυτός τους απάντησε: Σε σας που έχετε ενδιαφέρον και καλή διάθεση σας έδωσε ο Θεός τη χάρη του να μάθετε τις μυστηριώδεις αλήθειες της βασιλείας του Θεού∙ στους άλλους όμως μιλάω με παραβολές. Αυτά δεν έχουν ενδιαφέρον να γνωρίσουν και να δεχθούν τις πνευματικές αλήθειες, και ο νους τους είναι αμαθής και ανίκανος για πνευματική διδασκαλία. Γι’ αυτό διδάσκω με τον τρόπο αυτό, για να μην μπορούν να δουν βαθύτερα και καθαρότερα, αν και θα βλέπουν με τα σωματικά τους μάτια, και για να μην μπορούν να καταλάβουν, αν και θα ακούν τη διδασκαλία που τους εξηγεί τα μυστήρια. Και το κάνω αυτό όχι μόνο για λόγους δικαιοσύνης, αλλά και από αγαθότητα, για να μην επιβαρύνουν τη θέση τους περιφρονώντας την αλήθεια, και σκληρυνθούν περισσότερο.
11 Η σημασία της παραβολής είναι αυτή: Ο σπόρος συμβολίζει το λόγο του Θεού.
12 Το έδαφος που είναι κοντά στο δρόμο συμβολίζει αυτούς που άκουσαν απλώς και μόνο το λόγο. Έπειτα έρχεται ο διάβολος και αφαιρεί το λόγο από τις καρδιές τους, για να μην πιστέψουν και σωθούν.
13 Το πετρώδες έδαφος εξάλλου που δέχθηκε το σπόρο συμβολίζει αυτούς οι οποίοι όταν ακούσουν το λόγο του Θεού τον δέχονται με χαρά και ενθουσιασμό. Μέσα τους όμως δεν έχει αυτός βαθιά ρίζα , για να στερεωθεί. Γι’ αυτό ακριβώς αυτοί για λίγο χρόνο πιστεύουν, όταν όμως έλθει καιρός πειρασμού ή διωγμού απομακρύνονται από την πίστη.
14 Οι σπόροι που έπεσαν στα αγκάθια συμβολίζουν αυτούς που άκουσαν το λόγο του Θεού κι αρχίζουν με κάποια προθυμία να βαδίζουν στο δρόμο της πίστεως. Πνίγονται όμως από τις αγωνιώδεις φροντίδες για να αποκτήσουν πλούτη, καθώς κι από τις απολαύσεις της σαρκικής ζωής, στην οποία διευκολύνουν τα πλούτη που απέκτησαν , κι έτσι δεν προκόπτουν ούτε φτάνουν μέχρι το τέλος, προκειμένου να δώσουν τον καρπό.
15 Οι σπόροι τώρα που έπεσαν στην εύφορη γη συμβολίζουν τους ανθρώπους εκείνους οι οποίοι με καρδιά καλοπροαίρετη , ευθεία και αγαθή άκουσαν και κατανόησαν το λόγο και τον κρατούν σφιχτά μέσα τους, και καρποφορούν τις αρετές δείχνοντας υπομονή και καρτερία στις θλίψεις και τους πειρασμούς και σ’ όλα τα εμπόδια που συναντούν στην άσκηση της πνευματικής ζωής.


Πηγή: «Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ»
+ΠΑΝ. Ν . ΤΡΕΜΠΕΛΑ

ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου