Το αντιφάρμακο των ασθενών ψυχών

Θέλω να σας αποδείξω με λίγα λόγια ότι και αν ακόμη είμαστε γεμάτοι από αμαρτήματα οι προσευχές μας καθαρίζουν γρήγορα από αυτά.

Πραγματικά, τί θα μπορούσε να υπάρξη πιο μεγάλο ή πιο θεϊκό πράγμα από την προσευχή, τη στιγμή που αποδεικνύεται ότι είναι το αντιφάρμακο των ψυχών που νοσούν;

Οι Νινευίτες φαίνεται λοιπόν ότι είναι οι πρώτοι που με την προσευχή τους απεμάκρυναν τις πολλές τους αμαρτίες στον Θεό. Διότι όταν άρχισαν να προσεύχωνται έγιναν δίκαιοι∙ και την πόλι τους που ήταν συνηθισμένη να ζη στην ακολασία και την ασωτία και την παράνομη ζωή, η προσευχή την επανέφερε αμέσως στον ορθό τρόπο ζωής , διότι κατενίκησε την παλιά τους συνήθεια και έκανε την πόλι τους να γεμίση από τους ουράνιους νόμους και η προσευχή έφερε μαζί της στους Νινευίτες και την σωφροσύνη και την φιλανθρωπία και ψυχική ηρεμία και φροντίδα για τους φτωχούς. Διότι δεν επιτρέπεται στην ψυχή να ζη χωρίς αυτά∙ αλλά σε οποιοδήποτε λογισμό κι αν κατοικήση, τον κάνει γεμάτο από κάθε αρετή, τον οδηγεί στην αρετή και τον διώχνει μακριά από κάθε κακία.

Έτσι λοιπόν και τότε∙ αν ερχόταν κάποιος στη Νινευί που την γνώριζε προηγουμένως καλά, δεν θα ανεγνώριζε την πόλι∙ τόσο απότομα άλλαξε τον ανήθικο τρόπο ζωής με την ευσέβεια. Όπως μια πτωχή γυναίκα που φορεί κουρελιασμένα ρούχα, δεν θα μπορέσης να την αναγνωρίσης , αν την ιδής κατόπιν ντυμένη και στολισμένη με χρυσά και πολυτελή, έτσι ακριβώς και εκείνος που γνώριζε προηγουμένως την πόλι εκείνη ως πτωχή και έρημη από πνευματικούς θησαυρούς, δεν θα μπορούσε να αντιληφθή ότι είναι αυτή η ίδια η πόλις την οποία άλλαξε τόσο πολύ η προσευχή και επανέφερε την διάθεσι και τον τρόπο της ζωής της στην αρετή.

Και κάποια γυναίκα που πέρασε όλη την τη ζωή στην ακολασία και την πορνεία , όταν έπεσε στα πόδια του Χριστού , αμέσως πέτυχε τη σωτηρία της ( πρβλ. Λουκ. 7,37 ) .

Από το βιβλίο: «ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Χρυσοστομικός Άμβων
Ε΄
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Τα νεύρα της ψυχής»
Έκδοσις
Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου
Νέα Σκήτη Αγ. Όρους

(σελ.232-233