Αυτός που θέλει να ζει «εν Χριστώ», δεν κάνει γλυκά μάτια με την αμαρτία. Έχει το νου του πάντα προς τα μπροστά, δεν κοιτάζει προς τα πίσω σαν την γυναίκα του Λωτ. Βαδίζει σταθερά. Είναι αμετακίνητος στην «εν Χριστώ» πορεία του. Εάν προς στιγμή λαβωθεί από κάποιο βέλος του εχθρού, σηκώνεται αμέσως και συνεχίζει την πορεία του. Δεν μένει ποτέ κάτω, ανορθώνεται πνευματικά και συνεχίζει την πορεία του. Έχει σύμμαχό του και βοηθό το Θεό. Στηρίζεται στο Θεό και δεν φοβάται. Λέγει μαζί με τον Παύλο: «Πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντι με Χριστώ». Η αστάθεια αποτελεί μεγάλο κίνδυνο για την πνευματική ζωή. Η εγκατάλειψη του αγώνα είναι πράξη προδοσίας. Η σταθερότητα και η επιμονή είναι πράξεις τιμής και ηρωισμού.
Η πορεία των Ισραηλιτών προς τη γη της επαγγελίας είναι σύμβολο της πορείας του πιοτού προς τη Βασιλεία των ουρανών. Είναι δρόμος μετ’ εμποδίων, με στερήσεις, με αγώνες και προσπάθειες. Θέλει ηρωισμό ψυχής. Θέλει σταθερότητα μέχρι θανάτου. Αρχιστράτηγος του πνευματικού αγώνα του πιστού είναι ο Ίδιος ο Χριστός. Υποχώρηση και εγκατάλειψη είναι προδοσία στον Χριστό.
Κλασσικό παράδειγμα δειλίας και αστάθειας είναι εκείνο του αποστολικού ανδρός Δημά ακολούθου του Παύλου στις αποστολικές πορείες του. Ξεκίνησε μαζί με τον Παύλο με ενθουσιασμό και ζήλο. Σιγά σιγά όμως κουράστηκε από τους κόπους της ιεραποστολής. Άρχισε να κάνει τα γλυκά μάτια προς την εύκολη ζωή του κόσμου. Το παράδειγμα της σταθερότητας μέχρι θανάτου του Αποστόλου Παύλου άρχισε να μην του κάνει μεγάλη εντύπωση. Κάμφθηκε, ολιγοψύχησε και άρχισε τις μικροαβαρίες. Ασφαλώς ο απόστολος Παύλος θα του υπόδειξε τον κίνδυνο των υποχωρήσεων και των λοξών ματιών. Αλλά ο Δημάς δεν πρόσεξε. Νικήθηκε από τα εύκολα. Νικήθηκε από τα θέλγητρα της ζωής. Έδειξε αστάθεια και υποχωρητικότητα. Εγκατέλειψε τον Απόστολο Παύλο, εγκατέλειψε το στέφανο της ιεραποστολής και επανήλθε στον κόσμο. Έχασε τη μεγάλη ευκαιρία της ζωής του, να είναι σήμερα Άγιος μαζί με τον Απόστολο Παύλο. Το πικρό παράπονό του απόστολου Παύλου δείχνει την αστάθεια και το ολίσθημα του Δημά: «Δημάς γαρ με εγκατέλιπεν αγαπήσας τον νυν αιώνα, και επορεύθη εις Θεσσαλονίκην» ( Β’ Τιμ. δ’ ,10 ) . Άφησε τα ύψη ο Δημάς και έγινε πάλι σαύρα. Το κατάντημα όμως του Δημά δυστυχώς είναι επαναλαμβανόμενο.
Πρόσεξε, αγαπητέ αναγνώστη.
Η σταθερότητα είναι το Α και το Ω για την επιτυχία της σωστής «εν Χριστώ» πνευματικής πορείας. Η αστάθεια και η ασυνέπεια είναι πρόξενος μυρίων κακών. Γεννά την αποτυχία και την καταστροφή. Ναρκοθετεί την πνευματική πορεία. Διευκολύνει τον δρόμο της αμαρτίας. Ζημιώνει ανεπανόρθωτα την ψυχή.
Η σταθερότητα και η συνέπεια στην πνευματική ζωή είναι παράγοντες επιτυχίας. Η αστάθεια και η ασυνέπεια είναι παράγοντες αποτυχίας.
Από το βιβλίο: “Μητροπολίτου πρ. Πειραιώς
Καλλινίκου Καρούσου
Η «εν Χριστώ»
Πνευματική ζωή
Εκδόσεις Χρυσοπηγή
Αθήνα 2010
Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2014
(206)
- ► Σεπτεμβρίου (37)
- ► Φεβρουαρίου (18)
- ► Ιανουαρίου (30)
-
►
2013
(295)
- ► Δεκεμβρίου (36)
- ► Σεπτεμβρίου (29)
- ► Φεβρουαρίου (14)
- ► Ιανουαρίου (16)
-
►
2012
(185)
- ► Δεκεμβρίου (19)
- ► Σεπτεμβρίου (24)
- ► Φεβρουαρίου (5)
- ► Ιανουαρίου (10)
-
▼
2011
(208)
- ► Δεκεμβρίου (21)
- ► Σεπτεμβρίου (22)
-
▼
Φεβρουαρίου
(13)
- ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ
- Αιτία και σκοπός του γάμου
- Καθημερινοί κανόνες
- «Και παριδών μου τα αναρίθμητα πταίσματα επιστρέψε...
- Πώς να αγωνιζόμεθα.
- Η σωστή εξομολόγηση
- Ενθυμήσου τα σπουδαιότερα για την ψυχή σου
- Παραδείγματα προς μίμηση και άλλα προς αποφυγή
- Η χάρη προορίζεται για όλον τον κόσμο
- Οι ανόητες φροντίδες
- Η καυχησιολογία
- Εξαγοραζόμενοι τον καιρόν
- Η κάθαρση του νου και της καρδιάς
- ► Ιανουαρίου (13)
-
►
2010
(43)
- ► Δεκεμβρίου (12)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (8)
-
►
2009
(25)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Σεπτεμβρίου (17)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου