…Πώς όμως προσεγγίζουμε
τα μυστήρια; Το ερώτημα θα πρέπει πρώτα να αφορά κάθε κληρικό, που είναι και ο
λειτουργός των μυστηρίων. Έχει τολμηρά γραφεί, και μάλιστα από ιερέα, ότι πολλές
φορές τελούμε τις ακολουθίες και τα μυστήρια “με τρόπο εντελώς απρόσωπο και
μηχανικό, μεταβάλλοντας τον ναό σε θρησκευτικό εργοστάσιο παραγωγής πλαστικής
θρησκευτικότητος”.
Αν ισχύει ,όπως φοβόμαστε,
η παραπάνω επισήμανση, τότε καταλαβαίνουμε όλη την κακοδαιμονία που μας ταλανίζει
σε σχέση με την μυστηριακή ζωή. Η υποβάθμιση των μυστηρίων, και μάλιστα του
Βαπτίσματος και του Γάμου, σε ιεροπραξίες που πρέπει να τελεστούν με ταχύτητα
(πώς αλλοιώς θα προλάβουμε να στοιβάξουμε πέντε και έξι γάμους σε ένα απόγευμα…)
συνέβη πρώτα στη συνείδηση ημών των κληρικών με φυσικό επακόλουθο την έκπτωση των
παραπάνω μυστηρίων σε κοσμική εκδήλωση στη συνείδηση των περισσοτέρων
χριστιανών. Είναι όμως βέβαιο πως αν εμείς οι ιερείς πρώτοι αρχίσουμε να βαπτίζουμε
και να παντρεύουμε με την ίδια μυστηριακή αίσθηση με την οποία καλούμαστε να
λειτουργούμε, τότε και πάλι η Βάπτιση και ο Γάμος θα αποκτήσουν το
εκκλησιαστικό τους νόημα.
Ο τρόπος
προετοιμασίας μας για την Βάπτιση και τον Γάμο όπως ισχύει σήμερα φανερώνει μια
απρόσωπη σχέση του πιστού με την εκκλησία του. Όπως όμως σοφά έχει επισημανθεί:
“Όσον αφορά στις ακολουθίες του γάμου, της βαπτίσεως και της κηδείας θα έπρεπε
να θεωρή αδιανόητη ο κληρικός την τέλεση οποιαδήποτε εξ αυτών χωρίς την προηγούμενη
επαφή με εκείνους που τη ζητούν. Οι απρόσωπες εκδηλώσεις δεν έχουν καμιά θέση
στο χώρο της Εκκλησίας της οποίας αποτελούν μια πανηγυρική άρνηση”…
(Συνεχίζεται)
Από το βιβλίο: «Εκ Περιθωρίου. Άρθρα- Ομιλίες-
Διαλέξεις»
Αρχιμανδρίτης
Σωφρόνιος Αθ.
Γκουτζίνης
Ξάνθη 2006
Νώτη Γεωργία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου