ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ

- Γέροντα, είναι μερικοί άνθρωποι, που, ενώ έχουν ακούσει πολλά για τον Χριστό, δεν λένε ν’ αλλάξουν. Δεν γυρίζουν! Τι συμβαίνει μ’ αυτούς;
- Αυτοί είναι πολύ γυρισμένοι από την άλλη μεριά και θέλει πολλή προσευχή για να γυρίσουν από την καλή μεριά. Εάν ένας άνθρωπος είναι καλός ,πονετικός, μην τον φοβάσαι! Αν π.χ. πίνει ή παίζει χαρτιά και έχει άλλα πάθη και δεν πιστεύει, αλλά όταν δει έναν φτωχό, λυπάται, ταράζεται, θέλει να βοηθήσει, αυτόν μην τον φοβάσαι, θα τον βοηθήσει ο Χριστός. Αλλά αν κάποιος είναι σκληρός και παρ’ όλο πούχει πολλά επιμένει και σκληραίνει, αυτός …δεν πάει καλά!!!
»Να, ήταν μια γυναίκα στην Αυστρία, πολύ πλούσια. Ξόδεψε όλη την περιουσία της σους φτωχούς. Δίνε από δω ,δίνε από κει, στο τέλος έμεινε χωρίς τίποτα. Φρόντισαν εκεί κάτι γνωστοί της και την έβαλαν σ’ ένα αριστοκρατικό γηροκομείο. Πήγαινε εκεί κάποιος γνωστός μου και της έλεγε για τον Χριστό. Αυτή δεν πίστευε. «Σε παρακαλώ, ας αλλάξουμε κουβέντα», του ‘ λεγε. Στο τέλος, μια φορά της παρουσιάστηκε ο ίδιος ο ΧΡΙΣΤΟΣ. Όχι σε όραμα, αλλά φανερά. Μετά, κλάματα αυτή και μετάνοια. «Που μούλεγες εσύ κι εγώ δεν πίστευα», έλεγε στον γνωστό μου.
»Όταν ερχόταν και μούλεγε κα κάνω προσευχή γι’ αυτήν, όχι, τούλεγα, δεν κάνω, γιατί αυτή δικαιούται τη θεία βοήθεια.
«»Μέχρι εκεί καταδέχεται ο ΧΡΙΣΤΟΣ, να έρθει ο ίδιος!

□□□

Είναι μερικοί γονείς που, αν μάθουν ότι το παιδί τους θα γεννηθεί μογγολάκι, πάνε και το σκοτώνουν. Κάνουν έκτρωση. Λες και δεν είναι άνθρωπος ή δεν έχει ψυχή… Λες και δεν μπορεί να κερδίση τον Παράδεισο… Και ξέρεις τι καλοσύνη έχουν τα καημένα. Να, ένα που γνωρίζω κάνει και καλή προσευχή …Κάνει και πολλές μετάνοιες… Μούσκεμα στον ιδρώτα γίνεται… Τέτοιο φιλότιμο έχει.
(Θυμήθηκε κάτι και χαμογέλασε).
- Μετά, όταν πεινάσει, τρίβει την κοιλίτσα του με το χέρι και λέει στην εικόνα της Παναγίας: «Παναγίτσα, τώρα πάω φάω και μετά έρθω πάλι προσευχή».
Γέλασε χαρούμενος ο γέροντας.
- Με κομποσχοίνι, γέροντα, κάνει προσευχή;
- Ναι, και με το κομποσχοίνι…
Μετά ξέρεις τι καλοσύνη έχει;… Να , μια φορά το κορόιδευαν κάτι παιδιά και έπιασαν να το σκουντάνε …σχεδόν το δέρναν το καημένο. Το βλέπει ο πατέρας …ορμάει… Πιάνει ένα παλιόπαιδο και πάνω στο θυμό του , ήταν έτοιμος να το δείρει.
»Μπαίνει στη μέση το μογγολάκι, πιάνει τα χέρια του πατέρα του και του λέει : «ΧΡΙΣΤΟΥΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥΛΗΣ», (δηλαδή ήθελε να του πει ότι δεν μας λέει έτσι ο Χριστός)… Τον πήραν μετά τα δάκρυα τον πατέρα…
»Είδες αγάπη που είχε!!!
»Δηλαδή οι άλλοι… οι έξυπνοι», που κάνουν ένα σωρό κακίες, είναι καλύτεροι; … Αυτό το παιδάκι, λοιπόν, έπρεπε να το σκοτώσουμε;…
- Όχι, γέροντα, αλλά …να, είναι δύσκολα για τους γονείς.
- ΑΥΤΟΣ θα βάλη και τους γονείς του στον ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ… Με την υπομονή που θα κάνουν εξ αιτίας του οι γονείς θα μπουν στον Παράδεισο.

Από το βιβλίο: «Ο πατήρ Παϊσιος μου είπε»
Αθαν. Ροκοβαλή