Μίλησα με τον Άγιο Νεκτάριο- Μανώλης Μελινός

[ Μανώλης Μελινός: Τι θυμάστε , ή μάλλον τι έχετε ακούσει για το θείο του πάτερα σας, τον Άγιο Νεκτάριο;
Κωνσταντίνα Κεφαλά: Την εποχή που συκοφαντούσανε τον Άγιο , η Νεκταρία – Αγαπία τότε, μικρό παιδί- του είπε:
- Σεβασμιώτατε, γιατί δεν μιλάτε που σας συκοφαντούνε; Γιατί, αφού είν’ όλα ψέμματα;
- Αγαπία, μη μιλάς παιδί μου. Επάνω, στον Ουρανό ποιος είναι; Εκείνος βλέπει, ακούει και ξέρει!
Ο Άγιος, κύριε Μελινέ, είχε το θείο το Θεμιστοκλή, τον πατέρα μου Δημοσθένη και τη θεία τη Σεβαστή στη Ριζάρειο Σχολή. Μάλιστα, είχε την επιθυμία να ιερωθούν τα δυο αγόρια. Μετά όμως έφυγαν και πήγαν στη Χίο, κοντά στον πατέρα τους – τον παππού μας Χαράλαμπο Κεφαλά- που ήταν στο Λιθί δάσκαλος. Ο αδελφός μου ο Χάρης, απ’ εδώ, έχει το ‘νομά του.
Ο πατέρας μου συνόδεψε το ιερό Σκήνωμα του Αγίου από το Αρεταίειο μέχρι το Μοναστήρι στην Αίγινα. Μας έλεγε συγκινημένος: «Τόσο δρόμο που τον πηγαίναμε στα χέρια, νόμιζες πως σηκώναμε ένα πούπουλο!».
Μ. Μελινός: Έχετε πληροφορηθεί για θαύματα του Αγίου;
Κ. Κεφαλά: Μάλιστα. Από νέος έκανε θαύματα . Θα σας πω για κάποιον εξάδελφό μου, θείας μου γιο. Κάποτε τον πήρε- μικρό παιδάκι τότε η θεία μαζί με την κορούλα της και τα πήγε στην Αίγινα , στο θείο. Ο εξάδελφός μου αρρώστησε με ψηλό πυρετό. Μάλιστα τον έπιασαν κάτι σπασμοί. Η θεία, όπως ήταν φυσικό, πανικοβλήθηκε. Έψαχνε δεξιά-αριστερά να βρει τον Άγιο. Κάποια στιγμή τον βρήκε.
- Θείε, έλα γρήγορα και το παιδί δεν είναι καθόλου καλά. Έχει σπασμούς.
Εκείνος ατάραχος, σα να μη συνέβαινε τίποτα, της λέει:
- Μην ανησυχείς! Θα γίνει καλά το παιδί!
Πήγαν στο παιδί. Αυτό χτυπιόταν στο κρεβάτι. Ο Άγιος προσευχήθηκε και το σταύρωσε. Αυτό ήταν. Τα παιδί ηρέμησε αμέσως. Λέει τότε ο Άγιος στη θεία που σταυροκοπιόταν:
- Βλέπεις, με την πίστη όλα γίνονται! Να, το παιδί δεν έχει τίποτα. Ό,τι και να σου συμβεί στη ζωή, μη φοβηθείς… ]


Από το βιβλίο: « ΜΙΛΗΣΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ
Συνεντεύξεις με 30+1 ανθρώπους που τον γνώρισαν»
Α΄ ΤΟΜΟΣ
Μανώλης Μελινός